Na de chemo is direct de picclijn verwijderd. Heel fijn! Eindelijk weer zonder zorgen douchen! Ook de thuiszorg hoeft nu niet meer langs te komen, die had ik vorige week voor het laatst over de vloer. De thuiszorg heeft vorige week wel een beetje de kantjes er vanaf gelopen. Ik let er iedere keer zo ontzettend goed op dat de picclijn open staat en dus niet wordt afgesloten. Helaas heb ik vorige week niet goed opgelet. Ik was dinsdag in het ziekenhuis voor de bloedafname en toen zag de verpleegkundige dat de picclijn dicht zat. Ook het beetje bloed dat er altijd wel een beetje zit, zag er niet uit als bloed, maar leek meer op een beetje pus. Dat was dus een beginnende infectie. Erg fijn maar niet heus! Gelukkig was ik er dus op tijd bij en heb ik er geen last van gehad! Zou toch wat zijn zo op het laatste moment…
Maar goed, er zijn ook leuke dingen! Zo heb ik het laatste cadeautje uit de mand van Debbie en Jelmer mogen uitpakken. Debbie en Jelmer hadden voor iedere chemo die ik kreeg een cadeautje gekocht. Ik mocht dus na iedere chemo een cadeautje uitpakken. Zo leuk en lief!
Verder heb ik een heel druk, maar wel heel leuk, weekend gehad. Op vrijdag had ik een strandbarbecue van kantoor, zaterdag de verjaardagen van mijn ouders en zondag de babyshower van Lisanne. Gelukkig voelde ik mij dit weekend goed genoeg om overal (even) bij te zijn! Zo heb ik ook eindelijk weer eens gesport. Al merk ik wel dat mijn lichaam het zwaar te verduren heeft, het was wel weer fijn om even in beweging te zijn.
Inmiddels ben ik ook begonnen met een cursus Engels. Ik zou daar eigenlijk afgelopen januari mee starten, maar dat ging gezien de hele situatie niet door. Afgelopen woensdag heb ik dan ook op kantoor mijn eerste les gehad! Zo fijn dat ik mijzelf weer een beetje nuttig kan maken. Bijna een jaar niet Engels gesproken te hebben, maakt het wel een stukje lastiger zeg, pfoe! Maar goed dat ik meer dan één les krijg!
Volgende week woensdag heb ik weer een afspraak bij mijn arts. Ik hoop dan te horen dat ik nu toch echt bijna klaar ben met de dagelijkse injectie bloedverdunners. Al prikte ik al maanden niet meer zelf, het lukte gewoonweg niet, Roel doet dit bij mij, vind ik het echt een hel. En mijn benen trouwens ook. Blauwe plekken, harde schijven, m'n benen zien er niet uit!
Morgen krijg ik dan ook voor de laatste keer de Neulasta injectie. Dit om ervoor te zorgen dat mijn beenmerg weer snel herstelt en de kans op een infectie wordt beperkt. Het zal toch wat zijn dat ik nu ineens nog iets oploop… De afgelopen weken stonden dus voornamelijk in het teken van heel veel laatste keren. Heel fijn!
Wel kan ik inmiddels uitkijken naar de eerste ingreep aan mijn slokdarm. Op 10 augustus zal ik in het AMC de eerste van twee oprekkingen krijgen. Eind augustus volgt de tweede oprekking. Nog vier weken is het dus nog een beetje behelpen en hopelijk gaat het na de ingreep een stuk beter qua eten!
En nu, nu is het herstellen van de laatste lading gif en wachten op de allerlaatste PET-scan en de uitslag daarvan. De datum daarvoor is nog niet bekend.
Liefs Bi
Bron: Bianca