Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Geduld

Toen ik klaar was met mijn chemokuur en een goede uitslag kreeg van de PET-scan dacht ik dat ik het ergste had gehad: herstellen en weer verder met mijn leven. Helaas blijkt dit bij mij niet zo te werken (zoals overigens bij veel ex-kankerpatiënten). 

Sinds eind juli heb ik regelmatig een dip. Deze dip manifesteert zich door huilbuien. Voordat het tot (een) huilbui(en) komt heb ik de dagen ervoor een 'dicht' hoofd, ben erg moe en doe alles op de automatische piloot. Na zo’n uitbarsting gaat het dan wel weer even.

Ik heb het gevoel dat ik alle ellende opgestapeld heb en dat het er nu uitkomt. Ik besef nu ook dat mijn leven nooit meer hetzelfde zal zijn als voor de kanker. Vragen als: 'wat wil ik de rest van mijn leven' en 'hoe nu verder' doemen op. Ik denk dat ik met die (onverwerkte) emoties en dat 'hoe nu verder' aan de slag moet. Daarnaast merk ik dat ik bij elke tegenslag, hoe klein ook, behoorlijk uit het veld geslagen kan zijn. Ik kan momenteel gewoon weinig hebben. Ik ben snel uit balans. Zo ken ik mijzelf niet. Ik overweeg om deskundige hulp in te schakelen, een psycholoog of coach.

Het sporten ben ik blijven doen en dat brengt mij wat afleiding. Ik loop driemaal per week een half uur hard en ga twee keer per week naar de sportschool voor krachttraining en voel me hier goed bij. Ik let (nog) meer op mijn voeding, dus eet veel verse (biologische) producten. Ik gebruik nu uitsluitend nog natuurlijke verzorgingsproducten. Dat betekent bijvoorbeeld geen chemische haarverf meer maar henna en geen crèmes met parabenen, siliconen e.d. Ik doe er alles aan om mijn lichamelijke conditie zo goed mogelijk op peil te houden. En dat lukt heel aardig. Want op het fysieke gedeelte heb ik meer grip dan op de psychische component.

Toch ben ik ervan overtuigd dat het allemaal weer goed komt. Maar ik vrees wel dat ik tijd, veel tijd, nodig zal hebben. Mijn geduld zal dus op de proef worden gesteld en dat zal best moeilijk worden als je niet zo’n geduldig persoon bent...

Bron: Ellen

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.