Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Lang leve!

Lieve lezers, Daar ben ik weer! Op koningsdag.. De leukste dag van het jaar in Nederland. Wat een maf volk zijn we toch.. Ook al regent het vandaag waarschijnlijk pijpenstelen.

Geen haar op ons hoofd (leuke grap!) die eraan denkt om niet massaal in kekke oranje outfits de verjaardag van onze koning te vieren. Ik hou ervan! Ik lig nu nog in mijn bed, maar ik ga vanmiddag zeker nog even een dansje wagen in de stad. Ik heb wel wat te vieren dacht ik zo..

Gisteren is het IVF-traject afgerond. Na 24 spuiten in twee weken waren mijn eitjes eindelijk groot genoeg om geoogst te worden. Dit gebeurde door middel van een punctie en dat is absoluut geen fijne ingreep! De eitjes worden door middel van een grote naald uit je buik gezogen. Dat klinkt niet alleen heel pijnlijk. Dat is het dus ook! De eitjes worden verzameld in reageerbuisjes die later op je buik worden vastgeplakt om ze warm te houden. Na de punctie moet je je eitjes namelijk zelf naar het lab vervoeren. Dat lab is in Tilburg. Daar wordt dan gekeken hoeveel eitjes er geoogst zijn en welke eitjes gezond genoeg zijn om ingevroren te worden. Wat een bijzondere rit was dat.. Ik voelde me zo trots als een pauw. Mijn toekomstige kindjes in een reageerbuis heel dicht tegen me aan. Het voelde echt oprecht heel bijzonder (en toen wist ik nog niet eens hoe en wat). Toen we bij het lab aankwamen voelde ik echter ook wel de spanning. Hoeveel zouden het er zijn? En hoe is de kwaliteit? We moesten een uurtje wachten voordat we meer wisten. Geloof mij dat was een heeeeel lang uur...

Maar.. met heel veel trots mag ik jullie vertellen dat er maar liefst 6 (!) eitjes gevonden zijn waarvan er uiteindelijk 5 gezond genoeg zijn gebleken om ingevroren te worden. Dat klinkt misschien als een schrale vangst, maar dat is gezien mijn situatie echt een monsterscore! 5 uit 6…Dat had ik niet durven hopen. Ik had vooraf gerekend op hooguit 1 of 2 eitjes en met een heel klein beetje geluk 3, maar het werden er 5!!! Vijf keer een kans op een kindje.

Ik werd echt overmand door emoties toen ik dat hoorde. Tranen van vreugde bleven maar over mijn wangen rollen. Ik had de hoop bijna opgegeven en dan dit! Ik had het echt niet durven dromen. Natuurlijk weet ik ook dat een eicel nog geen baby is, maar ik heb tenminste nog een kans. Ik heb nu echt alles gedaan wat in mijn macht lag om mijn kinderwens veilig te stellen. Mocht het in de toekomst dan toch niet lukken dan kan ik het mezelf in ieder geval nooit kwalijk nemen. Het was een heel intensief traject want zoals ik eerder al zei heb ik maar liefst 24 spuiten in mijn buik gezet en moest ik elke 48 uur naar het ziekenhuis voor een echo, maar het resultaat is onbetaalbaar. Waar een wil is, blijkt dus echt een weg. 

Dit goede nieuws geeft me weer een lichtpuntje voor de toekomst. Een deel van mijn toekomst ligt nu in de vriezer. Daar komt niemand meer aan. Het maakt nu niet meer uit hoeveel chemische troep er door mijn lichaam zal gaan. Daar kunnen ze niet meer bij! Dat geeft een heerlijk zorgeloos gevoel! Mocht ik ooit moeder worden dan heb ik mijn kinderen in ieder geval een heel goed verhaal te vertellen. Ze hebben met mij acht chemo’s doorgemaakt..ze werden voor het eerst geboren op 26-4-2016 waarna ze op mama’s buik in een reageerbuis vervoerd werden naar het lab om daar vervolgens een aantal jaren in een vriezer te liggen. Onvoorstelbaar bijna dat zoiets mogelijk is. Ik ben zo dankbaar voor deze kans. Nu kan ik mijn aandacht weer vol gaan richten op het andere traject!  Ik heb wederom mogen zien hoeveel mijn lichaam aankan. Dit moet gewoon gaan lukken!

Vandaag ga ik nog een keer de bloemetjes buitenzetten op koningsdag voordat ik weer in de achtbaan stap! Voor een ieder die vandaag ook de deur uitgaat.. Veel plezier en een proost op Koning Willem en op onze gezondheid!

Lange leve…

Bron: Daphne

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.