Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Maandelijkse update (beetje laat) en vakantie

12 juni hebben we weer de maandelijkse controle bij de hematologe gehad. Zoals iedereen wel weet mocht ik de vorige kuur niet in zijn geheel starten ivb met te lage witte bloedcellen en te lage bloedplaatjes.

Deze afgelopen maand bestond de kuur alleen uit lenalidomide en prednison. Ja oké natuurlijk ook alle gewone bijkomende medicijnen. Ik heb inmiddels 19 verschillende soorten, maar als het helpt dan slik je gewoon. Toen we naar het ziekenhuis reden, Joop en ik, zeiden we tegen elkaar als het M-proteïne gelijk gebleven is of maar iets gestegen gaan we met een gerust hart op vakantie. We hadden om 10 uur een afspraak in het ziekenhuis en om 17.30 uur moesten we in het vliegtuig zitten. Hoezo strakke planning? Bij aankomst in de spreekkamer stonden de labuitslagen al op het beeldscherm. Gelijk zochten we naar de uitslag van het M-proteïne. Wat bleek? Hij was gedaald, ondanks dat ik een chemo minder geslikt had. Hij was 5.1 en nu 4.7. Tjonge daar keken we wel heel erg van op. De rest van de uitslagen waren op zich wel goed, nier- en leverfuncties, alleen mijn witte bloedcellen en bloedplaatjes waren nog erg laag. Bloedplaatjes waren nu 40 en moeten boven de 100 zitten. Ondanks dit mocht ik nu wel weer de cyclofosfamide erbij doen. Gelukkig want ik wil gewoon de 9 kuren doen en dan over op de onderhouds dosering.

Op dit moment start ik met week 3 van kuur 9, ja raar maar de maand zonder de cyclofosfamide telt ook mee als kuur. Over een week weer bloedprikken. Ik ben dan wel heel benieuwd naar alle waardes want ik zit onder de blauwe plekken. Als ik een wondje heb dan blijft het ook bloeden. We hadden dan ook genoeg gaasjes en druk verband mee.

Verder kregen we nog de uitslag van de MRI, die was gemaakt van mijn gehele wervelkolom. Deze uitslag viel een beetje tegen. Onder in mijn rug, op L2 of zo iets, was er een laesie te zien die nu ineens als plasmacytoom werd aangeduid. Oeps, niet nog een keer. Aangezien de hematologe niet precies wist, haar vakgebied niet, wat en in hoeverre dit een behandeling vergde, ben ik door verwezen naar de neuroloog. Afspraak was heel snel gemaakt. Schrok ik eigenlijk wel een beetje van omdat er toch altijd wel een wachttijd van enkele weken is. Nu moest ikzelf een wat latere datum vragen i.v.m. vakantie. Nu heb ik aankomende week een afspraak. Als ik eerlijk ben zal het me niet verwonderen als er inderdaad iets zit. We wachten het af. Mijn rug en heupen doen wel zodanig meer pijn dat ik buiten de 4 gram paracetamol en 600 mg lyrica er af en toe nog wat morfine bij neem.

Goed ondanks de MRI, gingen we heel tevreden vanuit het ziekenhuis naar huis. Thuis eerst nog de was uit de wasmachine ophangen. Ik had 's nachts nl. twee maal buikloop gehad. Iets waar je als mindervalide sowieso al niet op zit te wachten maar helemaal niet als je die zelfde dag nog een paar uur in het vliegtuig moet zitten.

Gelukkig is alles tijdens de reis goed gegaan. Om 21 uur lokale tijd zijn we geland op het in het zuiden van Tenerife gelegen vliegveld. Een 3 kwartier later waren we in het hotel. Het hotel was op zich prima, de badkamer klein en een beetje onhandig aangepast aan mindervalide. Helaas hadden we geen andere keus. Dit was het enige hotel met een zwembadlift. Ja er waren er nog twee maar de ene daar was ik al twee keer geweest en de andere daar mocht geen hoog laag bed geplaatst worden. Ik heb 's morgens nog steeds de zorg nodig van een verpleegkundige. Verder zaten er alleen maar Engelsen en dan ook nog van een bepaalde categorie, niet echt wat wij zouden uitkiezen als mede-gasten. Maar ja je kunt twee dingen doen, je er aan ergeren of niet. Niet dus.

Verder gingen we ook regelmatig naar het strand. We zijn éénmaal met een boot mee geweest en hebben toen weer bultrugwalvissen gezien. De andere excursie hebben we naar La Teide gedaan, de hoogste vulkaan op Tenerife. We hadden nu zulk extreem mooi weer dat zelfs de buschauffeur van de route afweek om zelf foto's te kunnen maken.

Ja en dan komt er aan alles weer een eind. Op vrijdag 26 juni zijn we via Groningen om 16.30 geland op Eindhoven AirPort. Geen enkel probleem gehad van welke aard dan ook. Nu volgt er een drukke periode van dokters bezoeken, fysiotherapie en tandarts.

Bron: Rona

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.