Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Opname achter de rug

Ja het was weer even niet goed. Na de vorige opname ben ik constant moe gebleven. Zodanig dat ik me wel eens zorgen maakte hoe het zou moeten gaan met de vakantie. 

Vorige week vrijdag heeft mijn kapster mijn haar geknipt en om 20 uur was ze klaar en hebben wij nog een heerlijke uitsmijter gegeten. Echt lekker. Ik hou niet van warm eten dus als we de warme maaltijd om zetten in zoiets dan ben ik al helemaal blij. Om 21 uur ben ik ontzettend begonnen te rillen en te shaken. Na 15 minuten heb ik mijn bed op gezocht en tegen Joop gezegd, maak me maar wakker als ik mijn medicijnen in moet nemen. Na een uurtje vertrouwde Joop het niet, gelukkig, hij heeft de temperatuur bij me gemeten en het ziekenhuis gebeld. Aangezien ik niet meer in staat was om in de auto te komen werd er een ambulance gebeld.

Op de SEH ben ik weer volledig nagekeken en zijn ze er van uit gegaan dat ik een beginnende sepsis (bloedvergiftiging) had. Nou het interesseerde mij helemaal niet meer. Ik was alleen maar zo moe. Veel van de dingen die die nacht gedaan zijn weet ik niet meer goed.
Ik heb uiteindelijk 8 dagen in het ziekenhuis gelegen aan de intraveneuze antibiotica. Dit betekende voor mij 8 dagen in bed doorbrengen omdat aan mijn rolstoel geen infuuspaal gemaakt kon worden. Daarbij had ik door de antibiotica weer veel dunne ontlasting en moest ik heel snel naar de postoel over kunnen stappen.

Onze cruise hebben we moeten annuleren. Helaas. We vonden dit beiden heel erg. Voor ons was het toch, waarschijnlijk de laatste kans om nog een verre reis te maken. Ik had al een paar maal laten vallen dat dit onze laatste verre reis zou zijn. Nu hebben we dit niet eens kunnen halen. Maar ik zou ik niet zijn als ik het toch nog tot de mogelijkheden laat zijn. Maar eens op de site van Carnival kijken wanneer de volgende afvaarten zijn. We weten nu welke weg we moeten bewandelen. Maar nu eerst maar opknappen want ik heb een flinke jas uitgedaan. Ik ben echt vreselijk moe.

We hebben vandaag een huisje (in boerderijstijl) geboekt. Niet zo heel ver hier vandaan en ik kijk hier echt naar uit. Het is een 7 persoons huis dus we hebben lekker de ruimte. Als ik moe ben dan kan ik lekker even gaan slapen. Het is een prachtige omgeving zodat we lekker de bossen in kunnen en wat leuke stadjes bezoeken. 's avonds lekker uit eten, dan hoeft Joop ook niet zo veel te doen.

Tijdens mijn opname is ook mijn M-proteïne nog bepaald en waar we heel erg blij mee waren was dat hij 0.5 gedaald was. Heerlijk gevoel. Ik heb in overleg met de hematoloog besloten om, nu we toch niet weg gaan, ik de rust week van de lenalidomide doe, daarbij ook een week met de cyclofosfamide stop. Kijken of mijn bloed weer een beetje hersteld. Tijdens de opname heb ik ook 3 zakjes bloed gehad.

Bron: Rona

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.