Het was weer een lange zit bij de oncoloog. Ik ben een ingewikkelde patiente. Helaas dat wisten we al.
Goed er is het volgende uitgekomen. M-proteïne gestegen naar 8,6. Tot 10 wordt geaccepteerd vanaf de 10 hangt het van de mate van stijging af. We wachten wat dit betreft af. De rest van het bloed was stabiel. Lever- en nierfunctie waren goed gelijk gebleven, licht afwijkend maar absoluut geen zorgen hierover.
Wat betreft de MRI. Ja daar zaten diverse afwijkingen die er vorige keer niet zaten. Vanmiddag wordt er met de radiotherapeut overlegt of er een interventie nodig is. Dit krijg ik nog te horen.
De kuren zijn aangepast. Ik ga dus wel met de REP-kuren door. Alleen wel met 50 mg cyclofosfamide i.p.v. 100 mg. Tijdens de vakantie mag ik de lenalidomide doorslikken. Dan heb ik minder last van de bijverschijnselen van de rustweek.
Vanmiddag gebeld door eerst de oncoloog en mijn oncologieverpleegkundige. Vrijdag a.s. kan ik al terecht voor de intake en eerste bestraling. Wat precies weet ik niet. Of mijn bekken of mijn wervel, of beide. We zullen zien.
Bron: Rona
Afgelopen week weer controle gehad. De uitslagen van het bloedprikken had ik al gezien en deze waren gewoon goed. Puntje voor Gelre ziekenhuis.
De uitslagen staan tegenwoordig mooi op tijd in ‘Mijn Gelre’ zodat ik tijd heb om eventuele vragen te formuleren voor het consult.
Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.
In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.