In het begin voelde het als spijbelen toen ik niet ging werken. De diagnose leukemie kwam hard aan, maar de prognose leek aanvankelijk redelijk goed. Met behulp van medicijnen zou ik misschien wel tot 80% herstellen. Ik voelde me in die tijd goed genoeg om naar mijn werk te gaan.
Gelukkig trof ik een ervaren bedrijfsarts. Ze wist me op zachte maar erg duidelijke manier terug te fluiten. Ik wist al jaren dat ontkenning er bij hoort als er iets ernstigs gebeurt, maar nu ondervond ik het aan den lijve. Het was een loodzware periode. De bedrijfsarts is me altijd goed blijven begeleiden. Toen ik net leukemie had, voor en na mijn stamceltransplantatie en ook nu nog. 'U heeft een goede werkgever' zei de arts van het UWV eens tegen me. 'Dat maak ik ook wel anders mee.' Gelijk had ze.
Ik mis mijn werk nog steeds en ga graag langs als ik in de buurt ben. Even proeven hoe het ook al weer was. De collega's, de dingen waar ze mee bezig zijn, de sfeer, de eeuwige automatenkoffie, ja zelfs die ene verdieping waar oud-managers het wat rustiger aan mogen doen en die in de wandelgang La La Land genoemd wordt, ik kom er graag. De ontvangst is altijd even warm.
Het is normaal dat je er na lange tijd van afwezigheid niet meer helemaal bij hoort. Ondanks alle hartelijkheid gebeurt dat nou eenmaal. Dat is niet vreemd. Nog een paar maanden en dan ga ik met ontslag. Ik hoef niet meer te werken van de keuringsartsen. Helaas, ik had het graag anders gezien. Maar toch, ondanks alle tegenslagen van de laatste jaren heb ik wel mooi mijn 25-jarig jubileum gehaald. Vorige week, op 1 maart. Niet dat iemand er aan gedacht heeft. Zal wel aan 'de systemen' liggen.
Ik heb het in alle stilte gevierd. Samen met mijn vrouw. Op de enige zonnige dag van de week zijn we heerlijk op pad geweest met als afsluiting een fantastisch etentje. Als je dan toch niet meer kunt werken dan blijft er des te meer tijd over om het leven te vieren. Ook met een brak lichaam.
Bron: Ernst Jan
De afgelopen week is de Stip it-actie van start gegaan op Zapp/NPO3, een bewustwordingscampagne waarbij mensen worden opgeroepen om vier stippen op hun hand te zetten.
Vorige week weer voor de zoveelste uitslag bij de dokter geweest en de uitslag was volgens de hematoloog weer bevredigend, dus was dat voor mij ook het geval.
Afgelopen week weer controle gehad. De uitslagen van het bloedprikken had ik al gezien en deze waren gewoon goed. Puntje voor Gelre ziekenhuis.
De uitslagen staan tegenwoordig mooi op tijd in ‘Mijn Gelre’ zodat ik tijd heb om eventuele vragen te formuleren voor het consult.