Ik was ‘s-ochtends speciaal vroeg bloed laten prikken zodat mijn arts in de middag kon beschikken over de uitslagen. Eenmaal aan haar bureau bleek echter alleen het Hb bekend. Dat schoot niet op. Wel een goed gesprek gehad, nog wat besproken over eventuele extra medicatie voor mijn bijnieren. Aan het eind van de middag moesten we maar contact opnemen met haar assistente voor de overige uitslagen.
We waren een uurtje thuis toen de telefoon ging. In de display zagen we dat het nummer dat van het Amphia was. Dan slaat de schrik je om het hart. Maar in dit geval was het mijn blije en opgetogen hematoloog. Zij wilde niet langer wachten om ons dit te vertellen. Mijn IgA was gezakt van 8,9 naar 1,71. We konden onze oren niet geloven en volgens mij onze arts ook niet. Ik heb er heel wat voor over moeten hebben en er waren de afgelopen weken momenten bij dat ik het niet meer zag zitten, maar dit nieuws verandert alles weer in één klap. Dit is waar we het voor doen. We gaan gestaag verder met elke maand een kuur daratumumab. Ik moet er welleswaar een week van bijkomen, met name van de dexamethason, maar dan heb ik vervolgens drie weken rust.
We zullen zien hoe het verder gaat.
Groeten, Cees