De afgelopen weken was het een beetje tobben. Eigenlijk na de laatste kuur bleef het afzien
Er ontwikkelde zich een enorme verkoudheid met ontstoken holtes. Dan weet je het wel: naar de hap, de huisarts, contact met de specialist. Een antibiotica kuur, verhoging van de prednison, stomen, snuiten en druppelen. Last van hevige duizeligheid, fysiotherapeut aan huis etc. Net weer een beetje boven jan voor de volgende kuur daratumumab ontwikkelde zich bovendien weer een verdikking in de rechter wang. Schrikken dus. Verpleegkundigen gevoeld tijdens de kuur en artsen gebeld, maar er waren bijna geen specialisten aanwezig en de rest zei er geen verstand er van te hebben.
Afgelopen donderdag toch maar weer een CT-scan gemaakt en nu maar afwachten tot komende dinsdag als de uitslag er is. En dan dat afwachten, in onzekerheid is ook geen sinecure. Ik ben wel enigszins gerust anders had de radioloog die de scan heeft beoordeeld waarschijnlijk wel gebeld als het echt foute boel zou zijn geweest. Maar het blijft spannend. Je wordt er ook zo moe van constant met ziek zijn bezig te zijn. Je wil tussen de kuren door gewoon even rust en leuke dingen doen.
Ondanks dit alles hebben we toch onze vakantie geboekt naar het mooie Kreta, ijs- en weder dienende gaan wij er naar toe in juni en het leuke is dat al onze drie kinderen ook even bij toerbeurt komen. Ik kijk er nu al naar uit. Komende week wordt het druk met artsenbezoek, de volgende dag de tandarts, levering van nieuw witgoed en vrijdag Carnaval. De dexamethason verdwijnt langzaam uit mijn lijf en met een extra pilletje prednison gaat het wel lukken. Alaaf Cees
Afgelopen week weer controle gehad. De uitslagen van het bloedprikken had ik al gezien en deze waren gewoon goed. Puntje voor Gelre ziekenhuis.
De uitslagen staan tegenwoordig mooi op tijd in ‘Mijn Gelre’ zodat ik tijd heb om eventuele vragen te formuleren voor het consult.
Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.
In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.