
Liever vijf jaar die leven, dan zeven die alleen nog bestaan
Gezondheid is niet het allerbelangrijkste in het leven.
Vorige week donderdag mijn laatste, van vijf bestralingen gehad. Ik ben blij dat het achter de rug is. Ik had in de heup kam rechts veel pijn. De pijn is nu helemaal verdwenen. Fijn.
Op dit moment ben ik echt ontzettend moe. Waar het vandaan komt weet ik niet. Misschien nog nawerking van de bestraling maar dat denk ik niet. Wat wel een mogelijkheid kan zijn is een laag Hb. Ik hoop dit maar want dan kan ik misschien een bloedtransfusie krijgen. Vorige week vrijdag heb ik een transfusie van bloedplaatjes gehad. Mijn bloedplaatjes waren nog maar 20. Niet super dus. Ik zit ook onder de blauwe plekken.
Ik hoop wel dat de moeheid verdwijnt want dit is echt niet leuk meer. Ik zit het liefst gewoon voor me uit te staren. Geen puf terwijl ik echt aan het werk moet voor de vakantie. Ik wil zaterdag de koffer dicht hebben. Mijn medicatie heb ik al klaar. Nu nog een medische verklaring, de stempels bij het CAK zijn mislukt. Nou ja ik neem het risico wel. Kan niet anders. Gewoon heel onschuldig en lief kijken. Ik zal blij zijn als we onderweg zijn.
Bron: Rona
Gezondheid is niet het allerbelangrijkste in het leven.
Deze keer maar beginnen met het onderwerp waar ik de vorige keer mee geëindigd ben. De Nijmeegse 4-daagse.
We leven tussen verhalen.
De verhalen die we over onszelf maken, en de verhalen die anderen van ons willen horen.