Oktober nadert en het weer begint om te slaan. Regenachtige dagen, afgewisseld met zon en om 8 uur is het al donker aan het worden. 's Avonds kan al bijna de kachel aan, want het wordt toch wel een beetje koud binnen.
En dat dit niet helemaal aan mij ligt, is het feit dat mijn vrouw elke avond onder een dekentje naar de televisie kijkt.
De zomer was overigens prima. De vakantie was goed. Heerlijk weer, een mooie camping en prachtige bosrijke omgeving. Veel gewandeld en gezwommen. En vooral veel leuke dingen met z’n vieren gedaan. Alleen het slapen blijft een moeilijk dingetje. Zo’n slaapzak waar je door het omdraaien als een rolmops in ligt, is niet echt ideaal. En een ondergrond die weer een klein beetje afloopt, zodat je naar één kant rolt maakt het ook niet makkelijker. Maar zoals altijd klagen we op vakantie niet, wat we thuis juist heel vervelend zouden vinden.
Daarna nog vier weken vakantie thuis met mooi weer, ook niet vervelend. Maar na die vier weken waren mijn vrouw en ik toch blij dat de kinderen weer naar school gingen en iedereen weer zijn routine kon oppakken. Duurde wel even voordat ze weer in het ritme zaten, maar dan loopt alles ook bijna weer op rolletjes. Ik zeg ook bijna, want met een puberdochter in groep 8 is het nog wel eens anders dan je zou willen.
Met de gezondheid gaat het gelukkig weer de goede kant op. Meldde ik de laatste keer dat mijn IgM van 9 naar 14 was gegaan, de keer daarna werd het 15,8, de laatste keer was het weer gezakt naar 13,8. Volgens de hematoloog is er niets aan de hand en zo voelt het gelukkig ook.
Nu de herfst zijn intocht doet, zullen de koude vingers en tenen wel weer opspelen, maar daar kan ik me gelukkig op kleden. Warme kleding genoeg, volgens de voorspellingen krijgen we een strenge winter. Zouden we dan eindelijk weer eens kunnen schaatsen?
Bron: Patrick
Na een nieuw bloedonderzoek blijkt dat de Kahler enigszins actief is maar te weinig reuring geeft om te gaan behandelen. We gaan dus volgende maand wederom een bloedonderzoek laten uitvoeren en beslissen per maand wat er gaat gebeuren.
Lieve mensen,
We willen al die mensen die ons gesteund hebben in de afgelopen jaren bedanken. Nog steeds worden vele geliefde enorm gemist, in het bijzonder onze lieve Dalisay. Maar in gedachten zijn ze altijd dichtbij.
Mijn kerstboodschap voor 2019 is dit maal, hoe triest ook, geïnspireerd op wat ik recent in het nieuws zag over vluchtelingen, vooral kleine kinderen die moeten leven in een kletsnatte tent en moeten slapen op een doorweekte matras.