Afgelopen week werd ik gebeld door de hematoloog. Bij de laatste bloedafname was de waarde voor het M-proteïne weer verder gedaald en ook de lichte ketens, de stukjes eiwit van verschillende soorten, ontwikkelden zich gunstig.
Kortom, het gaat goed met de medicatie van thalidomide, Velcade en dexamethason in de bestrijding van de kankercellen. Zo goed, dat het nu tijd wordt om de donor lymfocyt infusie in te plannen, de DLI, de transplantatie van afweercellen van mijn broer naar mij. Een vervolg op de transplantatie van stamcellen van mijn broer, een transplantatie die ik in 2008 heb ondergaan. De transplantatie van de afweercellen kan de strijd tegen de kankercellen een extra duw geven, zodat de medicatie wat kan worden verminderd. De medicatie doet het nu wel goed tegen de kankercellen maar de bijwerkingen zijn niet mis. Ik heb er wel wat voor over om minder medicijnen te hoeven slikken en misschien iets aan mijn conditie te kunnen verbeteren.
De DLI is nu ingepland binnen drie weken. Vervolgens duurt het dan een paar weken voor de afweercellen merkbaar hun werk gaan doen. Ondertussen gaan we door met de thalidomide en de Velcade, maar niet meer met de dexamethason. Dat ik kan stoppen met dexamethason zie ik als een groot voordeel.
Eerst maar eens de transplantatie.
Bron: Laurens
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
