Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.
Wauw, dat scheelt weer een aantal ziekenhuisbezoeken. De vaatchirurg had wilde plannen in de vorm van een vaat-transplantatie, maar dat hebben we uit zijn hoofd kunnen praten want dat levert nauwelijks iets op omdat ik er geen meter meer door ga lopen. De cardioloog was gewoon heel tevreden en zo was ook de mening van de oogarts. Natuurlijk blijf ik wel onder controle voor de Kahler (volgende maand weer naar het Erasmus MC), maar voor de rest een beetje extra rust. Wat ook wel leuk is te vermelden dat ik over mijn ervaring bij mijn vorige bezoek aan het Erasmus waarbij ik werd geconfronteerd met een vreemde arts melding heb gemaakt bij een speciale commissie. Korte tijd later kreeg ik bericht dat mijn suggestie is besproken en is gehonoreerd. Er wordt nu aan een procedure gewerkt om in het vervolg dit beter te communiceren. Dat hebben we mooi bereikt. Morgen word ik 64 jaar en dan te bedenken dat ik 15 jaar geleden te horen kreeg dat ik maximaal 53 zou worden. Tijd voor een feestje dus.
Groeten, Cees
Ik heb in de loop van de afgelopen 15 jaar soms hele gekke dingen meegemaakt, op medisch gebied wel te verstaan. Mijn grote voordeel om getrouwd te zijn met een voormalig verpleegkundige is dat zij mij minsten drie keer van de dood gered heeft.
Om maar te beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben, de 4-daagse heb ik niet kunnen lopen. De liesblessure bleek een liesbreuk te zijn en na de operatie had ik onvoldoende tijd om te trainen. Ik schuif de 10e keer gewoon nog een jaartje op.
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.