Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.
Wauw, dat scheelt weer een aantal ziekenhuisbezoeken. De vaatchirurg had wilde plannen in de vorm van een vaat-transplantatie, maar dat hebben we uit zijn hoofd kunnen praten want dat levert nauwelijks iets op omdat ik er geen meter meer door ga lopen. De cardioloog was gewoon heel tevreden en zo was ook de mening van de oogarts. Natuurlijk blijf ik wel onder controle voor de Kahler (volgende maand weer naar het Erasmus MC), maar voor de rest een beetje extra rust. Wat ook wel leuk is te vermelden dat ik over mijn ervaring bij mijn vorige bezoek aan het Erasmus waarbij ik werd geconfronteerd met een vreemde arts melding heb gemaakt bij een speciale commissie. Korte tijd later kreeg ik bericht dat mijn suggestie is besproken en is gehonoreerd. Er wordt nu aan een procedure gewerkt om in het vervolg dit beter te communiceren. Dat hebben we mooi bereikt. Morgen word ik 64 jaar en dan te bedenken dat ik 15 jaar geleden te horen kreeg dat ik maximaal 53 zou worden. Tijd voor een feestje dus.
Groeten, Cees
Waar ik al bang voor was, maar toch ook wel een beetje rekening mee had gehouden is bekend. De laatste bloeduitslagen geven reden voor nader onderzoek. Dat zal bestaan uit een CT-scan en een uitgebreid bloedonderzoek.
Het is allemaal een onzekere tijd door de coronacrisis. Volgende week zou ik een afspraak hebben met mijn behandelend arts in het Erasmus maar dat is gewijzigd in een telefonisch consult.
Het ‘wait and see’ beleid blijft vooralsnog gehandhaafd. Na twee bloedonderzoeken met een tussenpauze van vier weken blijkt dat het IgA een langzaam stijgende lijn vertoont. Echter nog te weinig om in te grijpen. Een andere onduidelijke factor is dat zowel de free kappa en het totaal eiwit keurig hetzelfde blijft evenals mijn Hb.