
De twijfel en de 13e keer
Nee, nee. Ik bedoel niet dat ik al 13 behandelingen achter de rug heb, gelukkig niet. Aantal behandelingen i.v.m. Waldenström is bij mij tot nu toe blijven steken op 1 behandeling van 8 drc kuren.
Het is al weer enige tijd geleden dat ik mijn laatste bericht heb gepost dus tijd voor een update.
De avastin-injectie in mijn rechteroog bleek niet te hebben gewerkt na controle bij de oogarts. Dat betekende dat het oog moest worden gelaserd en als dat geen soelaas zou bieden moet ik naar het oogziekenhuis in Rotterdam om de boel te laten bevriezen.
Nou de eerste laser-sessie zit erop en de tweede volgt volgende week. Ondanks de verdoving was dit een zeer pijnlijke ervaring. Ik begon langzaam wit te zien en een beetje te transpireren en toen ik bijna van mijn houtje ging is de arts gelukkig gestopt. Alsof ze met een speld in mijn oog prikte. Ik hoop dat ze volgende week wat meer verdoving kunnen geven.
Eén troost: mijn hematoloog was heel tevreden met de bloeduitslagen. Dat betekent weer een paar maanden rust. Ook de (nieuwe) cardioloog was heel verrast. Bij binnenkomst vroeg ik of hij mijn dossier had gelezen en hij antwoordde bevestigend. Hij keek afwisselend naar het scherm waar mijn ECG op zichtbaar was en naar mij. Vervolgens zei hij dat ik er nog erg goed uitzag. Ik denk dat hij daarmee bedoelde dat hij gezien mijn dossier iets heel anders had verwacht. Als ze dat oog nou ook nog kunnen fixen ben ik weer een tevreden mens.
Groeten, Cees
Nee, nee. Ik bedoel niet dat ik al 13 behandelingen achter de rug heb, gelukkig niet. Aantal behandelingen i.v.m. Waldenström is bij mij tot nu toe blijven steken op 1 behandeling van 8 drc kuren.
We liepen het museum binnen terwijl we spraken over ademhaling. Over hoe je lijf reageert op spanning, op haast, op die onzichtbare maar voortdurende druk om aan te staan. Binnen enkele minuten stonden we in een ruimte waar ademhaling ineens vanzelf ging. Alsof het zwart van de schilderijen onze aandacht omhulde, vertraagde, verdiepte.
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.