Vandaag ben ik opgenomen in het VUmc. Dus nu gaat het er toch van komen. Het zou een chaotische dag worden werdt verteld, en dat was ook zo. Maar georganiseerd.
Er is een PICC-lijn geplaatst, deze moet er voor zorgen dat er medicijnen en chemo toegevoegd en bloed afgenomen kan worden. Verder werd er gekeken of de PICC-lijn goed in de hoofdader ligt (in de buurt van de sleutelbeen). Zijn er longfoto’s gemaakt en heb ik veel artsen en assistenten gezien en gesproken.
Ook is er een hartfilm gemaakt en heb ik een lichamelijk onderzoek gehad. Prettig is ook dat een arts van de pijnpoli langs is gekomen. Deze gaat de medicatie aanpassen voor de neuropathie en daar ben ik wel heel erg nieuwsgierig naar. Zij gaan stoppen met de morfine en daarvoor krijg ik methadon en amitriptyline. Dit zou beter moeten werken.
Ook is aan mij gevraagd de lymfepress naar het ziekenhuis te laten komen. Dat heb ik aan het thuisfront gevraagd. Ik heb deze lymfepress sinds januari in huis (zie mijn eerste blogs) Deze moet het oedeem onder controle houden. Aangezien de nieuwe behandeling ook veel vochtproblemen gaat geven, vindt men het belangrijk om deze lymfepress naar het ziekenhuis te laten komen. Patricia en Ron komen vanavond, dus die nemen hem mee!
Morgen wordt dan één van de 'grote' dagen. nl. het toedienen van de zware chemo melfalan. Hopelijk krijg ik daar niet te veel problemen mee. Maar dat hoeft ook niet altijd zo te zijn. Ik heb begrepen dat deze 's middags wordt toegediend. Ik hou jullie wel op de hoogte.
Bron: Tom
Nee, nee. Ik bedoel niet dat ik al 13 behandelingen achter de rug heb, gelukkig niet. Aantal behandelingen i.v.m. Waldenström is bij mij tot nu toe blijven steken op 1 behandeling van 8 drc kuren.
We liepen het museum binnen terwijl we spraken over ademhaling. Over hoe je lijf reageert op spanning, op haast, op die onzichtbare maar voortdurende druk om aan te staan. Binnen enkele minuten stonden we in een ruimte waar ademhaling ineens vanzelf ging. Alsof het zwart van de schilderijen onze aandacht omhulde, vertraagde, verdiepte.
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
