De laatste conclusie van mijn behandelend oogarts is dat het probleem in mijn rechteroog niet kan worden verholpen. Met andere woorden: mijn gezichtsvermogen rechts is bijna nihil.
Als dat nog niet schokkend genoeg is, is er in het linker oog ook een beginnende zwarte vlek aangetroffen. Reden genoeg om de second opinion in het oogziekhuis in Rotterdam nu versneld in werking te zetten. Temeer ook omdat de meningen van verschillende oogartsen over de mogelijke oorzaak uiteen lopen. Zelf geloof ik meer en meer dat het alles een laat gevolg is van alle chemo die ze er veertien jaar geleden ingepropt hebben c.q. de bestralingen die ik heb ondergaan op mijn bolletje. Hopelijk kunnen ze me Rotterdam meer informatie geven en mij wellicht een beetje gerust stellen. Ondanks alles heb ik afgelopen week toch mijn 63e verjaardag mogen vieren. Toch wel een mijlpaal na 14 jaar kahler. Overigens heb ik vandaag een ejectiefractieonderzoek ondergaan om de pompfunctie van mijn hart te meten, wat weer van belang is voor mijn hematologe. Dit in verband met een eventuele behandeling voor als de kahler weer actief wordt. Die afspraak staat over twee weken gepland in het Erasmus mc. Ik hoop dat ik dan weer eens wat beter nieuws krijg.
Bron: Cees
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
