Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Het beloofde vervolg . . .

Multipel myeloom, Stamceltransplantatie

Gisterenmiddag een gastroscopie gehad in het Amphia. Ditmaal zonder noemenswaardige verdoving. Best wel interessant on mee te kijken naar de binnenkant van je lijf.

Onze telefonische afspraak met mijn behandelend arts in het Erasmus mc werd plotseling veranderd in een poliklinisch consult. Dus wij vanochtend holder de bolder naar Rotterdam. Zij was zichtbaar geschrokken en heeft me vervolgens grondig onderzocht. Zij vermoedt dat het probleem met mijn been niet een opzichzelfstaand probleem is. Ook wilde zij een hele reeks chemo en immunotherapie gaan opzetten. Daar hebben even een stevig gesprekje over gevoerd. Op mijn vraag wat er voor nodig was om het e.e.a. helder te krijgen antwoordde zij een beenmergpunctie. Elien vroeg daarop of dat wellicht meteen plaats kon vinden. Vanwege de rustige periode i.v.m. de corona crises was dat na een paar telefoontjes en wat papierwerk geregeld. Vijf minuten later lag ik op mijn zij in een kamertje waar het geschiedde. Zo plotseling dat ik niet de tijd had om zenuwachtig te zijn.Heerlijk dat het achter de rug js. En nu maar wachten op de uitslag. Komende maandag heeft zij de gegevens en worden die en de uitslag van de biopten in Breda besproken. De samenwerking is een feit. Heel blij, dan kan het vervolg van de behandeling, hetzij chemo, hetzij bestralen gewoon in Breda plaatsvinden. Dat scheelt dus voor Elien heel wat kilometertjes.
Wordt vervolgd.

Het beloofde vervolg deel II ...

Afgelopen vrijdagavond kregen we een telefoontje uit het Amphia ziekenhuis met de uitslagen van de biopten uit mijn slokdarm en mijn been. Dat bleek het eerste goede nieuws. In mijn slokdarm waren geen sporen van kanker gevonden en het punctaat uit mijn rechter dijbeen bleek voor 99% zeker een plasma cytoom te zijn. Het wachten was nu op de uitslag van de beenmergpunctie. Die liet gelukkig niet lang op zich wachten. Maandagochtend vroeg ging de telefoon met een blije behandelend arts uit het Erasmus mc met de mededeling dat de punctie slechts een percentage van 0,02% plasma had aangetoond en dat er in de rest van mijn lijf geen Kahler activiteit was gevonden. Het moet nog besproken worden in het team en Breda, maar ik mag er vanuit gaan dat ik kan volstaan met alleen bestralen. Ik hoop dus volgende week een oproep te krijgen van het Verbeeteninstituut om zo snel mogelijk te beginnen. Reden genoeg om vanavond een lekkere fles bubbels open te trekken toch?

Groeten,

Cees

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.