Een weekje Oostenrijk met prachtig weer. Een paar dagen motorrijden, wandelen en een dagje Innsbruck. Van vermoeidheid weinig last alhoewel het wandelen in de bergen wat minder florissant gaat dan in het verleden. Maar goed, prachtig weer met een klein buitje erbij en lekker rustig. Kortom ideaal. Eenmaal weer thuis slaat de vermoeidheid toch wel weer toe. Maar na een paar dagen is dat ook weer over.
13 Juli even naar Zutphen voor controle. Zoals als ik mij verder voel, even los van de vermoeidheid, kan het niet anders of de uitslagen moeten gewoon goed zijn. Nauwelijks in de spreekkamer of de hematoloog bevestigt hetgeen ik eigenlijk al wist. Alle gemeten waardes zitten weer binnen de marges m.u.v. van het IgM en het M-proteïne, respectievelijk 10,6 en 5,9 gr/ltr. Maar ook deze blijven dalen en de verwachting is dat ook na de kuur deze nog een tijdje door blijven dalen. Het IgG, waarvan onduidelijk was waarom deze te hoog was, is inmiddels ook weer binnen de marges. Wel worden de volgende keer het IgG en CRP (ontstekingswaarden) weer meegenomen in de controle. Eerlijk gezegd ben ik meer nieuwsgierig dan bezorgd waarom deze twee waarden te hoog waren. In november zal blijken of ze laag blijven en daar ben ik wel wat sceptisch over. Maar goed we zullen zien. Voorlopig zijn mijn hematoloog en ik uitermate tevreden.
18 Juli de eerste dag van de Nijmeegse 4-daagse. Een paar weken eerder werd ik benaderd door de redactie van Hematon of ik een fotodagboek wilde maken van de 4-daagse welke gepubliceerd wordt in het magazine.
Om ja te zeggen hoefde ik niet lang na te denken. In de afgelopen weken had ik het e.e.a. uitgeprobeerd waarmee ik de foto’s wilde maken. Mijn spiegelreflexcamera is gewoon te zwaar om vier dagen mee te sjouwen als je ook nog 30 kilometer moet lopen. Een al wat oudere camera van mijn vrouw viel ook af zodat alleen mijn mobieltje nog over bleef. Maar ik vind het altijd wat behelpen en niet echt handig om hiermee te fotograferen maar het moest maar.
Vier dagen met prima wandelweer, wel opletten dat ik regelmatig foto’s maak. De nieuwsgierigheid van mijzelf hoe of het wandelen zou gaan na de behandeling was al snel verdwenen. Het ging als een tierelier. De gemaakte foto’s en het bijbehorende interview komen in het magazine van eind september. Na afloop wel weer die erge vermoeidheid maar ik weet dat het na een dag of vijf weer over is en zo ook nu weer.
Vergeleken met de periode voor de behandeling, een wereld van verschil. Ik kan, ondanks dat ik na een flinke inspanning meestal wel een paar uur/dagen bij moet komen, niet anders dan tevreden zijn.
Groeten Johan
De afgelopen week is de Stip it-actie van start gegaan op Zapp/NPO3, een bewustwordingscampagne waarbij mensen worden opgeroepen om vier stippen op hun hand te zetten.
Vorige week weer voor de zoveelste uitslag bij de dokter geweest en de uitslag was volgens de hematoloog weer bevredigend, dus was dat voor mij ook het geval.
Afgelopen week weer controle gehad. De uitslagen van het bloedprikken had ik al gezien en deze waren gewoon goed. Puntje voor Gelre ziekenhuis.
De uitslagen staan tegenwoordig mooi op tijd in ‘Mijn Gelre’ zodat ik tijd heb om eventuele vragen te formuleren voor het consult.