Helaas afgelopen tijd voornamelijk tegenspoed.
Maandag 13 februari werd Cees met de Ambulance afgevoerd op verdenking van een blinde darmontsteking.
De pijn, blijkt later, wordt veroorzaakt door meerdere plasmacytomen rond de rechter nier. Ook rondom de alvleesklier en linker nier zijn plasmacytomen te zien en in zijn wang dus ook activiteit. De Kahler is resistent geworden voor de daratumumab.
De artsen zijn somber maar zoals altijd raapt papa zijn moed weer bij elkaar en gaat ervoor. Er wordt een groot gebied bestraald om de nierfunctie te kunnen behouden en er rest nog 1 systeemtherapie t.w. pomalidomide. Ondanks dat papa in het verleden hier niet lekker op reageerde wil hij dit toch proberen.
Inmiddels al ruim een week in het ziekenhuis en loopt hij Covid op. Toch zetten ze de behandeling door omdat de plasmacytomen zo onvoorspelbaar groeien. Zondagmorgen worden we gebeld door het ziekenhuis. Papa heeft in de nacht een herseninfarct gehad. Zijn linkerkant is aangetast.
Weer een praatje somber met de artsen...
Therapie wordt gestopt en we doen ons best om papa naar huis te halen. Op zaterdag 4 maart komt hij met de Ambulance thuis. En pakken we met elkaar de zorg op. Hij is een snel tevreden patiënt :) ondanks dat is het zorgen intensief en zijn we blij dat er met veel pijn en moeite gedeeltelijke thuiszorg is geregeld. Dankbaar voor deze mensen!
Papa is redelijk stabiel en kijkt enorm uit naar 17 maart. Want precies 45 jaar geleden stapte hij met zijn vrouw Elien in het huwelijksbootje.
De dag kan op passende wijze gevierd worden met prachtig weer en veel lieve vrienden en familie die vanuit de tuin een toast konden uitbrengen op dit bijzondere bruidspaar.
Zo fijn dat we dit konden beleven als gezin. Een dag met een goud randje!
Voor nu, de toekomst is onzeker maar we koesteren elke dag.
We houden jullie op de hoogte!
Afgelopen week weer controle gehad. De uitslagen van het bloedprikken had ik al gezien en deze waren gewoon goed. Puntje voor Gelre ziekenhuis.
De uitslagen staan tegenwoordig mooi op tijd in ‘Mijn Gelre’ zodat ik tijd heb om eventuele vragen te formuleren voor het consult.
Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.
In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.