Na weer de nodige onderzoeken hadden we 's-middags dan de afspraak met de arts. Haar voorlopige diagnose zorgde voor de nodige schrik en onzekerheid. Wat steeds in het Amphia werd beweerd dat ik niet behoefde te vrezen voor het zicht in mijn linkeroog werd volledig van tafel geveegd. Maar wat er nu precies aan de hand is wist zij ook niet met zekerheid te vertellen. Na overleg met een collega werd mijn aandoening op uveïtus gehouden. Zeg maar een soort ontstekingen aan de adertjes in mijn oog. Omdat een soortgelijke bevinding ook in mijn andere oog (in mindere mate) werd vastgesteld, zou dat kunnen betekenen dat ik straks in beide ogen het zicht kwijt ben als er niets aan wordt gedaan. Resultaat: over twee weken weer andere onderzoeken en een afspraak met weer een andere specialist. Ik voelde me al niet zo geweldig maar dit was toch wel de druppel. Al met al worden we nu zo'n beetje 7 maanden aan het lijntje gehouden met telkens weer andere diagnoses. Ondanks alles wil ik een ieder toch een hele fijne kerst toe wensen met warmte, liefde en vrede. Groeten, Cees
.
Bron: Cees Leonard - Myeloom
