Ik zie het, we zijn alweer een half jaar verder sinds mijn laatste bericht. Het fietsen op woensdagochtend heeft niet echt gewerkt.
Kinderen, werk, huis en andere zaken hadden toch voorrang. In de tussentijd vond de Waldenström het ook nodig om van zich te laten horen en is mijn IgM van 9 naar 14 gestegen. Na overleg met de arts sta ik nu wat strenger onder controle, maar vooralsnog zijn er geen extra maatregelen nodig. Zelf voel ik me ook niet minder goed dan daarvoor, dus er verandert niet zoveel, al zeg ik het zelf. Mijn vrouw denkt daar anders over en makt zich stiekem toch wat meer zorgen. Ze is dus blij dat ik de arts wat vaker zie.
De laatste weken staan in het teken van de komende vakantie. Gijs en Sara zijn aan de laatste week bezig en dat is te merken. Ze zijn druk en hebben geen zin meer in school. Heel het speelpark loopt vol met stuiterende kinderen. Iedereen is aan vakantie toe. Mijn vrouw en ik uiteraard ook. Even doorbijten tot volgende week woensdag en dan vertrekken we voor twee weken met de tent naar het Zwarte Woud. de natuur in, lekker wandelen, zwemmen en mooie oude stadjes bezoeken. Natuurlijk gaan we ook naar een attractiepark en/of dierentuin, want de vakantie is voor iedereen. We hebben er allemaal heel veel zin in!
Bron: Patrick
Na een nieuw bloedonderzoek blijkt dat de Kahler enigszins actief is maar te weinig reuring geeft om te gaan behandelen. We gaan dus volgende maand wederom een bloedonderzoek laten uitvoeren en beslissen per maand wat er gaat gebeuren.
Lieve mensen,
We willen al die mensen die ons gesteund hebben in de afgelopen jaren bedanken. Nog steeds worden vele geliefde enorm gemist, in het bijzonder onze lieve Dalisay. Maar in gedachten zijn ze altijd dichtbij.
Mijn kerstboodschap voor 2019 is dit maal, hoe triest ook, geïnspireerd op wat ik recent in het nieuws zag over vluchtelingen, vooral kleine kinderen die moeten leven in een kletsnatte tent en moeten slapen op een doorweekte matras.