Ik zie het, we zijn alweer een half jaar verder sinds mijn laatste bericht. Het fietsen op woensdagochtend heeft niet echt gewerkt.
Kinderen, werk, huis en andere zaken hadden toch voorrang. In de tussentijd vond de Waldenström het ook nodig om van zich te laten horen en is mijn IgM van 9 naar 14 gestegen. Na overleg met de arts sta ik nu wat strenger onder controle, maar vooralsnog zijn er geen extra maatregelen nodig. Zelf voel ik me ook niet minder goed dan daarvoor, dus er verandert niet zoveel, al zeg ik het zelf. Mijn vrouw denkt daar anders over en makt zich stiekem toch wat meer zorgen. Ze is dus blij dat ik de arts wat vaker zie.
De laatste weken staan in het teken van de komende vakantie. Gijs en Sara zijn aan de laatste week bezig en dat is te merken. Ze zijn druk en hebben geen zin meer in school. Heel het speelpark loopt vol met stuiterende kinderen. Iedereen is aan vakantie toe. Mijn vrouw en ik uiteraard ook. Even doorbijten tot volgende week woensdag en dan vertrekken we voor twee weken met de tent naar het Zwarte Woud. de natuur in, lekker wandelen, zwemmen en mooie oude stadjes bezoeken. Natuurlijk gaan we ook naar een attractiepark en/of dierentuin, want de vakantie is voor iedereen. We hebben er allemaal heel veel zin in!
Bron: Patrick
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
