Vrijdag, 10 januari, weer voor controle bij de hematoloog geweest. Afgelopen periode, dat wil zeggen van ongeveer begin augustus tot begin december, zat er duidelijk een stijgende lijn v.w.b. mijn gezondheid.
Hoewel mijn energieniveau de 100% niet meer haalt en ik ook last blijf houden van vingers/tenen e.d., was het toch een duidelijke verbetering t.o.v. het halfjaar daarvoor. Ook aanvallen van moeheid waren er maar sporadisch, kortom het ging best lekker en kon ik ook weer voor 100% aan het werk.
Begin december, na een weekje vakantie, was het echter weer gedaan met dit positieve beeld. Los van het energieniveau kreeg ik weer in toenemende mate aanvallen van vermoeidheid. Binnen no time kan de energie dan wegstromen zonder aanwijsbare reden. Ik ben dus weer in de oude bekende situatie beland. Afgelopen week daardoor ook 2 dagen moeten verzuimen. Nieuw is wel dat ik regelmatig last heb van een soort onbalans in mijn lijf. Het is alsof de processen in je lichaam niet meer synchroon lopen en dit geeft een onrustig gevoel. Niet alle dagen maar soms is het de hele dag en een andere keer maar een aantal uren. Ik voel me dan niet echt prettig. Mogelijk is dit nog een na-ijl effect van het hectische en emotionele jaar 2018. Ik ga er van uit dat dit gevoel de komende tijd wel weer over gaat.
De belangrijkste bloedwaarden zijn, t.o.v. de vorige keer, onveranderd. Uiteraard ben ik blij met deze uitslag. Wat ik mij wel afvraag is wat de betekenis van IgG is bij Waldenström. Mijn IgG, gelukkig nog steeds binnen de referentiewaarden, neemt wel langzaam toe.
Eigenlijk zijn mijn hematoloog en ik best tevreden. Na afloop van de controle wil mijn hematoloog toch nog even bloedprikken op suiker om te kijken of dat een mogelijke oorzaak van de vermoeidheid is. Hoewel ik daar zelf ook wel aan gedacht heb denk ik niet dat suiker een rol speelt.
Over 3 maanden weer controle, kijken of ik de wait&see fase verder kan verlengen en ondertussen maar wat (proef)wandelingen doen voor de Nijmeegse 4-daagse. Kijken of deelname en uitlopen dit jaar wel haalbaar is. Planning is om mijn deelname te koppelen aan een goed doel maar ik zal wel zien hoe het dit jaar allemaal uitpakt.
Ik droom mijn plannen en ongetwijfeld gaan er een paar van uit komen.
Bron: Johan
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
