Hier is een update van hoe het de afgelopen 10 weken is gegaan.
Sinds ongeveer een maand of 2 heb ik last van een hardnekkige luchtweginfectie die met mijn preventieve antibiotica die ik slik en de puffers niet weg gaat. Na een bezoek aan de longarts in het UMC Utrecht met longfoto's en een uitgebreide longfunctie test is er besloten om nog een puffer met ontstekingsremmer aan mijn lijstje toe te voegen. Ik heb nu voor ieder dagdeel een puf van mijn ontstekingsremmers. Nu even afwachten of dit zijn werk doet en over 1 maand heb ik telefonisch overleg met de longarts.
Bij de hematoloog bleek dat mijn Hb is gedaald van 8,3 naar 7,6 maar hier wordt niks aan gedaan. Mijn M-protëine is toch nog gedaald van 10 naar 9 gram per liter bloed. Enigszins verrassend is dit wel omdat ik met een onderhoudsbehandeling bezig ben. Als ik mijzelf goed blijf voelen en het M-protëine blijft op dit niveau dan wordt waarschijnlijk over 2 maanden de Revlimid en dexamethason verder afgebouwd.
Ongeveer 8 jaar geleden constateerde men dat ik allergisch reageerde op Co-Trimoxazol. We hebben ondertussen een test gedaan of de allergische reactie er nog steeds is maar gelukkig niet. De allergische reactie kan waarschijnlijk zijn verdwenen door de allogene stamceltransplantatie van augustus 2008. Het andere voordeel is dat dit medicijn volledig wordt vergoed en Broxil, wat ik eerst slikte, niet.
Nu gewoon eens rustig afwachten hoe het met de luchtwegen gaat en of de Kahler rustig blijft.
Bron: Loek
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
