Vanmorgen zijn we weer bij de hematoloog, Niels van de Donk geweest in het VUmc. De eerste keer na de stamceltransplantatie en het ziet er goed uit.
Ik ben uit 'de dip' vandaan, wat ook inhoudt dat mijn afweersysteem weer aan het werk is en ik geen abnormale bescherming meer nodig hebt. Uiteraard moet ik het ook niet opzoeken en mensen met een serieuze besmettelijke ziekte kunnen nog maar beter wegblijven. De vermoeidheid zal nog lang aanblijven. Maar dat hoort erbij. Het is nu zoeken naar de juiste balans. Maar een stamceltransplantatie is dan ook een hele ingreep.
Gelijk zijn er weer 2 nieuwe chemokuren gepland. De eerste start al weer op 28 augustus. Waarbij dan wel de chemo wordt aangepast i.v.m. de neuropathie. (minder heftig). Na 100 dagen wordt er dan weer een botboring uitgevoerd en pas dan kunnen we met meer zekerheid aangeven hoe het er voor staat met 'de ziekte van Kahler' en mijn persoontje. Maar de resultaten tot nu toe zijn gewoon heel hoopgevend. En daar gaan we voor. Voor nu een paar weken rustig aan. Dat is mindfull en ooknog eens een aardig vooruitzicht.
Bron: Tom
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.
Om maar te beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben, de 4-daagse heb ik niet kunnen lopen. De liesblessure bleek een liesbreuk te zijn en na de operatie had ik onvoldoende tijd om te trainen. Ik schuif de 10e keer gewoon nog een jaartje op.
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.