Vanmorgen zijn we weer bij de hematoloog, Niels van de Donk geweest in het VUmc. De eerste keer na de stamceltransplantatie en het ziet er goed uit.
Ik ben uit 'de dip' vandaan, wat ook inhoudt dat mijn afweersysteem weer aan het werk is en ik geen abnormale bescherming meer nodig hebt. Uiteraard moet ik het ook niet opzoeken en mensen met een serieuze besmettelijke ziekte kunnen nog maar beter wegblijven. De vermoeidheid zal nog lang aanblijven. Maar dat hoort erbij. Het is nu zoeken naar de juiste balans. Maar een stamceltransplantatie is dan ook een hele ingreep.
Gelijk zijn er weer 2 nieuwe chemokuren gepland. De eerste start al weer op 28 augustus. Waarbij dan wel de chemo wordt aangepast i.v.m. de neuropathie. (minder heftig). Na 100 dagen wordt er dan weer een botboring uitgevoerd en pas dan kunnen we met meer zekerheid aangeven hoe het er voor staat met 'de ziekte van Kahler' en mijn persoontje. Maar de resultaten tot nu toe zijn gewoon heel hoopgevend. En daar gaan we voor. Voor nu een paar weken rustig aan. Dat is mindfull en ooknog eens een aardig vooruitzicht.
Bron: Tom
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
