Een pak van mijn hart nu de uitslag van de mri bekend is.
Gelukkig is in deze niks geks naar voren gekomen, geen zenuw die in de knel zit. Niks wat met Kahler te maken kan hebben. Alleen slijtage, en jawel dit kan bij de leeftijd zei de neuroloog. :-)
En wat is een volgende stap in deze, de pijn die er dus ook wel al behoorlijk wat jaren zit. Opnieuw afspraak maken op de pijnpoli, waar ik inmiddels al iets meer als 10 jaar in behandeling ben. Tot eind 2015 was ik altijd bij dokter Rohof hij is echter met pensioen en zijn opvolger dokter Peek die er sinds begin 2016 is heeft zijn taak overgenomen.
Inmiddels heb ik ook weer een nieuwe afspraak gemaakt voor december bij dokter Jie, dan ben ik inmiddels iets meer als een maand bezig met mijn nieuwe medicatie Mimpara. Deze heb ik gekregen i.v.m. mijn te grote en te actieve bijschildklier.
Eigenlijk heb ik verder geen nieuws meer te melden, dus zal ik het voor nu hierbij laten. Wie mij volgt via mijn blog, wil ik dank zeggen. En zodra er meer nieuws is wat betreft mijn behandelplan of wat dan ook, ik meld mij hier weer. Tot dan zeg ik: tot de volgende ronde en lieve groet van mij.
Yvonne
Bron: Yvonne
Nee, nee. Ik bedoel niet dat ik al 13 behandelingen achter de rug heb, gelukkig niet. Aantal behandelingen i.v.m. Waldenström is bij mij tot nu toe blijven steken op 1 behandeling van 8 drc kuren.
We liepen het museum binnen terwijl we spraken over ademhaling. Over hoe je lijf reageert op spanning, op haast, op die onzichtbare maar voortdurende druk om aan te staan. Binnen enkele minuten stonden we in een ruimte waar ademhaling ineens vanzelf ging. Alsof het zwart van de schilderijen onze aandacht omhulde, vertraagde, verdiepte.
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
