Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Verkouden kerstdagen...

In de afgelopen weken vielen één voor één mijn familieleden om vanwege de griep of een uitzonderlijke verkoudheid. Het was dus niet de vraag of het bij mij zou gebeuren, maar vooral WANNEER. 
En waar ik al bang voor was geschiedde. Het begon op eerste kerstdag. Op tweede kerstdag had ik speciaal voor Elien en Wolfert een tafeltje gereserveerd in de stad en ik ben meegegaan, maar daar had je ook alles mee gezegd. Zaterdag was ik zo ziek dat de arts van de huisartsenpost moest komen en dat doen ze niet voor een zere teen. Ik werd meteen aan de antibiotica gezet. Ik durfde ook niet te beginnen met mijn kuur Lenalidomide.
 
Sinds gisteren gaat het gelukkig weer de goede kant op. Ik ga me maar opmaken voor morgen, oudjaar. Wellicht met een oliebol, ik zie wel hoelang ik het volhoud. Afgelopen zondag toch maar gestart met de Lena en ik heb er vooralsnog weinig last van.
 
Ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling en een nieuwjaar met voor ieder wat wils. Voor sommigen is dat gezondheid, voor anderen geluk of wijsheid, inzicht of kracht, liefde of sterkte. Met andere woorden:  ALLE GOEDS VOOR 2015. 
 
Groeten, Cees
 
Bron: Cees

Ook interessant

  • Waldenström

    De twijfel en de 13e keer

    Nee, nee. Ik bedoel niet dat ik al 13 behandelingen achter de rug heb, gelukkig niet. Aantal behandelingen i.v.m. Waldenström is bij mij tot nu toe blijven steken op 1 behandeling van 8 drc kuren.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    Zwart licht – Een ontmoeting met Pierre Soulages in Rodez

    We liepen het museum binnen terwijl we spraken over ademhaling. Over hoe je lijf reageert op spanning, op haast, op die onzichtbare maar voortdurende druk om aan te staan. Binnen enkele minuten stonden we in een ruimte waar ademhaling ineens vanzelf ging. Alsof het zwart van de schilderijen onze aandacht omhulde, vertraagde, verdiepte.

  • Waldenström

    Dat is een mooie meevaller

    Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.