
Liever vijf jaar die leven, dan zeven die alleen nog bestaan
Gezondheid is niet het allerbelangrijkste in het leven.
Het ‘wait and see’ beleid blijft vooralsnog gehandhaafd. Na twee bloedonderzoeken met een tussenpauze van vier weken blijkt dat het IgA een langzaam stijgende lijn vertoont.
Echter nog te weinig om in te grijpen. Een andere onduidelijke factor is dat zowel de free kappa en het totaal eiwit keurig hetzelfde blijft evenals mijn Hb. We hebben dmv telefonisch overleg met mijn behandelend arts in het Emc afgesproken dat ik over zes weken weer naar Rotterdam ga voor onderzoek en dan aansluitend een gesprek heb met de arts. Met alle gegevens die we dan op dat moment hebben gaan we kijken hoe we verder gaan. Voorlopig nog even rust.
De voorbereiding voor het carnaval hier in het zuiden is in volle gang. Celine en de kinderen komen hier een aantal dagen logeren, maar Mirelle en kids zijn dit jaar skiën in Oostenrijk. Scheelt weer wat in de drukte. Het blijft nog een spannende tijd maar ik kan het wel een beetje parkeren. Per slot van rekening zijn we nu rond deze tijd zo’n 16 jaar bezig.
Groeten, Cees.
Gezondheid is niet het allerbelangrijkste in het leven.
Deze keer maar beginnen met het onderwerp waar ik de vorige keer mee geëindigd ben. De Nijmeegse 4-daagse.
We leven tussen verhalen.
De verhalen die we over onszelf maken, en de verhalen die anderen van ons willen horen.