De afgelopen tijd gebeurt er op het gebied van Kahler niet veel, er zit nagenoeg geen daling meer in en nu staat de waarde voor de 2e keer stil.
Ondertussen is alleen mijn dosis van Dexamethason gehalveerd zodat ik nu gelukkig beter kan slapen. Mijn borstbeen wordt nu om de 3-6 weken voorzien van een pijnstillende injectie en gelukkig helpt dit, alleen als mijn astma/luchtwegenklachten erger worden krijg ik pijnklachten. Het is de bedoeling dat de periodes tussen de injecties steeds langer worden zodat ik met een paar injecties het hele jaar door kan komen. Wat er nu precies aan de hand is weet niemand: alleen is het zeker geen Kahlerprobleem.
Voor mijn linkerschouder, waar slijtage in zit, heb ik nu voor de 3e keer een pijnstillende in combinatie met cortisonen injectie gehad. Als dit goed helpt zou het kunnen zijn dat er een operatie volgt om het gewricht te reinigen. Dit moet natuurlijk wel in overleg met mijn hematologe.
Ondertussen dus druk met ziekenhuis bezoeken met niet Kahler gerelateerde klachten, maar dit is goed te behappen. Op naar een mooi najaar.
Bron: Loek
Nee, nee. Ik bedoel niet dat ik al 13 behandelingen achter de rug heb, gelukkig niet. Aantal behandelingen i.v.m. Waldenström is bij mij tot nu toe blijven steken op 1 behandeling van 8 drc kuren.
We liepen het museum binnen terwijl we spraken over ademhaling. Over hoe je lijf reageert op spanning, op haast, op die onzichtbare maar voortdurende druk om aan te staan. Binnen enkele minuten stonden we in een ruimte waar ademhaling ineens vanzelf ging. Alsof het zwart van de schilderijen onze aandacht omhulde, vertraagde, verdiepte.
Vorige week woensdag weer de route gedaan naar Schiedam voor de uitslag van het bloedprikken. De vorige keer dat we er waren schrokken we nogal van de uitslag. Mijn IgM was gestegen van 30 naar 35, een flinke stijging. Deze keer hielden we rekening met een verdere stijging.
