We zijn aan de goede kant! We zijn met de vijfde kuur aan de goede kant van de helft gekomen! Nog drie te gaan.
Zoals gebruikelijk, ben ik eerst maar weer bloed wezen prikken en daaraan gekoppeld een bezoekje gedaan aan onze grote vriend de internist. De bloedwaardes bleken weer goed te zijn en er was dus geen enkele reden om niet aan kuur 5 te beginnen. Het is iedere keer toch maar afwachten. Want, het klopt natuurlijk niet altijd wat je voelt. Ik voel me namelijk best goed!
Kijk, praat me niet over de eerste week van de kuur. Die valt me keer op keer toch zwaar. Ik voel me, veel mensen zien me altijd al zo, volledig van het padje af. Ik kan het niet beschrijven, maar geloof me, laat me met rust. Die prednison doet dingen met me! Voor degene die meer op mijn blog hebben gekeken, ik ben getrouwd en wij hebben een dochter. Hierdoor heb ik het geluk onder een dak te mogen wonen met 2 dames! Ik ga het niet verder uitleggen, maar ik kan me voorstellen dat we, het zal een voorstel moeten worden van de dames, de rollen nu maar omdraaien! Ik mag in een hutje op de hei aan wonen. Ik voel me een moeilijk en onplezierig mens tijdens de eerste week. En dat lijkt op... Gevolg van het positieve verloop van de kuur is dat ik mijn volgende bezoek in het ziekenhuis mag doen bij de verpleegkundige i.p.v. bij de internist. Ook mijn grote vriend heeft er dus alle vertrouwen in en dat is tof! Ik blijf roepen, alles voor het eindresultaat.
De tweede week van mijn kuur, krijg ik wat rust. De prednison heeft geen effect meer op mijn humeur, het grootste deel van de chemo zijn middels het vele bezoek aan de kleinste kamer mijn lichaam uit. Ik ben wel moe, dat is het niet. Maar ik voel me vaak alsof ik de hele wereld weer aan kan. Mijn enthousiasme mag ik dan vaak bekopen met het gedwongen een dagje bivakkeren op de bank. Rust is toch wel belangrijk. De neuropathie word niet minder, dat is niet grappig, maar op dit moment eigenlijk ook niet meer dan dat. Ik hoop dat mijn bloed over een weekje weer goed genoeg zijn, zodat ik vol goede moed kan beginnen aan nummer 6. Mocht er iets bijzonders zijn, dan meld ik mij weer. Tot snel!
Bron: William
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.
Om maar te beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben, de 4-daagse heb ik niet kunnen lopen. De liesblessure bleek een liesbreuk te zijn en na de operatie had ik onvoldoende tijd om te trainen. Ik schuif de 10e keer gewoon nog een jaartje op.
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.