Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Dag chemo, dag prikken & de datum van de PET-scan

Wat een heerlijke twee weken heb ik gehad! Nou vooruit, de eerste week was niet echt een succes natuurlijk. Het was tenslotte de week na de (laatste!) chemo en zoals jullie wel weten is de week na de chemo niet echt mijn beste periode. 

Ik had wederom last van de vieze smaak in mijn mond, was moe en het eten ging natuurlijk ook niet zoals ik wilde. Maar goed, in het achterhoofd houdend dat dit de allerlaatste keer zou zijn heeft denk ik wel geholpen. Ja ik voelde me niet fit, zowel mentaal als fysiek, maar het herstel van de chemo ging sneller dan verwacht. 

Vorige week had ik een gesprek met mijn arts dokter Vlasveld. Het was een gesprek waarin wij terugkeken op de afgelopen periode, maar ook hebben gesproken over wat ik de komende tijd kan verwachten. Mijn lichaam heeft een behoorlijke klap gehad door alle chemokuren en heeft tijd, veel tijd, nodig om daarvan te herstellen. Zo kan bijvoorbeeld de vermoeidheid erg lang aanhouden, kan mijn energie minder zijn dan voorheen en kan ik mentaal ook nog wel een klap krijgen. Ik zal dus echt heel goed naar mijn lichaam moeten gaan luisteren. 

Ik vroeg aan mijn arts of ik nu eindelijk mag stoppen met de dagelijkse injecties. Nou, eigenlijk vroeg ik het niet zo. Ik zei: 'ik wil vanavond de injecties uit het raam gooien, mag dat?'. Gelukkig keek hij mij lachend aan en zei dat dat mocht. Erg fijn! Eindelijk klaar met het stomme prikken! Ik heb eens eventjes geteld en ik ben de afgelopen maanden 170 keer geprikt, halleluja! 

Gelukkig voelde ik mij afgelopen week goed genoeg om allemaal leuke dingen te doen. Met Roel ben ik het afgelopen weekend heerlijk naar Makkum geweest (en wat was het mooi weer!), ben naar Ajax-Paok geweest (helaas 1-1), ben een ochtendje naar kantoor geweest en heb met vriendinnen afgesproken.

En vandaag, vandaag zou de dag zijn dat ik normaliter aan de chemo zou hangen. Wat fijn dat dat niet meer hoeft! Niet meer 3 a 4 uur (soms zelfs 6 (!) uur) in het ziekenhuis zitten en wachten tot alle zakken met chemo zijn doorgelopen. Wat een heerlijkheid!  Ik werd er vanochtend echter wel weer even aan herinnerd. Ik krijg namelijk altijd een melding per mail als er in mijn online medische dossier bijvoorbeeld medicatie is besteld, of de bloeduitslagen bekend zijn. Zo ook vanochtend. Ik kreeg een mail dat er medicatie is toegevoegd aan mijn dossier. Dat snapte ik niet helemaal, want ik heb geen medicijnen besteld of überhaupt nog nodig. Dus ik ga naar de website en zie dat het ziekenhuis de chemo voor mij heeft besteld. Haha, dat was niet de bedoeling! Blijkbaar zijn ze vergeten in het systeem aan te passen dat ik al klaar ben! Ik ben benieuwd of er morgen ook iemand voor de deur staat om mij de Neulasta injectie te geven… 

Maar nu eerst de PET-scan. Die staat gepland op 4 augustus a.s. Een aantal dagen later krijg ik daarvan de uitslag. Ook moet ik voor het gesprek met mijn arts nog eventjes bloed laten prikken, zodat alles samen een goed plaatje kan geven van de situatie in mijn hele lichaam. Ook al was de kanker weg op de laatste PET-scan, elke scan is toch weer enorm spannend en zeker de eindscan!

Liefs Bi

Bron: Bianca

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.