
Geen nieuws
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Wat een heerlijke twee weken heb ik gehad! Nou vooruit, de eerste week was niet echt een succes natuurlijk. Het was tenslotte de week na de (laatste!) chemo en zoals jullie wel weten is de week na de chemo niet echt mijn beste periode.
Ik had wederom last van de vieze smaak in mijn mond, was moe en het eten ging natuurlijk ook niet zoals ik wilde. Maar goed, in het achterhoofd houdend dat dit de allerlaatste keer zou zijn heeft denk ik wel geholpen. Ja ik voelde me niet fit, zowel mentaal als fysiek, maar het herstel van de chemo ging sneller dan verwacht.
Vorige week had ik een gesprek met mijn arts dokter Vlasveld. Het was een gesprek waarin wij terugkeken op de afgelopen periode, maar ook hebben gesproken over wat ik de komende tijd kan verwachten. Mijn lichaam heeft een behoorlijke klap gehad door alle chemokuren en heeft tijd, veel tijd, nodig om daarvan te herstellen. Zo kan bijvoorbeeld de vermoeidheid erg lang aanhouden, kan mijn energie minder zijn dan voorheen en kan ik mentaal ook nog wel een klap krijgen. Ik zal dus echt heel goed naar mijn lichaam moeten gaan luisteren.
Ik vroeg aan mijn arts of ik nu eindelijk mag stoppen met de dagelijkse injecties. Nou, eigenlijk vroeg ik het niet zo. Ik zei: 'ik wil vanavond de injecties uit het raam gooien, mag dat?'. Gelukkig keek hij mij lachend aan en zei dat dat mocht. Erg fijn! Eindelijk klaar met het stomme prikken! Ik heb eens eventjes geteld en ik ben de afgelopen maanden 170 keer geprikt, halleluja!
Gelukkig voelde ik mij afgelopen week goed genoeg om allemaal leuke dingen te doen. Met Roel ben ik het afgelopen weekend heerlijk naar Makkum geweest (en wat was het mooi weer!), ben naar Ajax-Paok geweest (helaas 1-1), ben een ochtendje naar kantoor geweest en heb met vriendinnen afgesproken.
En vandaag, vandaag zou de dag zijn dat ik normaliter aan de chemo zou hangen. Wat fijn dat dat niet meer hoeft! Niet meer 3 a 4 uur (soms zelfs 6 (!) uur) in het ziekenhuis zitten en wachten tot alle zakken met chemo zijn doorgelopen. Wat een heerlijkheid! Ik werd er vanochtend echter wel weer even aan herinnerd. Ik krijg namelijk altijd een melding per mail als er in mijn online medische dossier bijvoorbeeld medicatie is besteld, of de bloeduitslagen bekend zijn. Zo ook vanochtend. Ik kreeg een mail dat er medicatie is toegevoegd aan mijn dossier. Dat snapte ik niet helemaal, want ik heb geen medicijnen besteld of überhaupt nog nodig. Dus ik ga naar de website en zie dat het ziekenhuis de chemo voor mij heeft besteld. Haha, dat was niet de bedoeling! Blijkbaar zijn ze vergeten in het systeem aan te passen dat ik al klaar ben! Ik ben benieuwd of er morgen ook iemand voor de deur staat om mij de Neulasta injectie te geven…
Maar nu eerst de PET-scan. Die staat gepland op 4 augustus a.s. Een aantal dagen later krijg ik daarvan de uitslag. Ook moet ik voor het gesprek met mijn arts nog eventjes bloed laten prikken, zodat alles samen een goed plaatje kan geven van de situatie in mijn hele lichaam. Ook al was de kanker weg op de laatste PET-scan, elke scan is toch weer enorm spannend en zeker de eindscan!
Liefs Bi
Bron: Bianca
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
Mopperen is ons niet vreemd in Nederland en gebeurt helaas ook regelmatig tegen het zorgpersoneel.