Zaterdagnacht ben ik met de ambulance naar het VU gebracht, aanleiding van een hoestbui en een snijdende pijn in mijn rug. Maar daar bleef het niet bij, ook mijn buik was opgezet.
Huisartsencentrale gebeld en die stuurde gelijk een arts. Voor deze arts was het lastig om een diagnose te stellen, omdat ik ook net chemo had gekregen. Dus overlegd met het VU waar mijn arts ook toevallig dienst had. Deze vond het beter dat ik naar Amsterdam kwam. Dus binnen een maand wéér een ambulance voor de deur, maar nu niet voor Tonia maar voor mij.
Hartfilm, bloedonderzoek, foto's en nog veel meer maakte het er niet duidelijker op. Conclusie was: pijnmedicatie aanpassen met morfine (voorzichtig want dat geeft ook verstopping) plus medicatie om de buik op orde krijgen, maandag was er weer een kuurdag. Ook moest ik stoppen met één van de chemo's. Nieuw op zondag was een stekende zenuwpijn in mijn bovenbeen, dat kon er ook nog wel even bij.
Op maandag was de buik en bovenbeen nog steeds een probleem en de arts besloot ook een tweede chemo stop te zetten. Weer foto's van de buik en heup. Daar was inderdaad te zien dat de buik vol zat met lucht zat en etensresten. Tegelijkertijd werd een neuroloog uitgenodigd om te kijken naar de pijn van de rug en van het bovenbeen. De pijn in de rug is waarschijnlijk een beschadigde rib of spier maar daar doen ze niet veel aan, dat is een afwachtbeleid. Voor het bovenbeen geldt dat ik alert moet blijven op uitval, en als dat zo is, dat ik mij gelijk moet melden.
Maandag heb ik wel de daratumumab gekregen in een versnelde procedure, Ron heeft mij weer gebracht Raimond opgehaald. Patricia, zus Lia en zwager zijn op visite geweest op de dagbehandeling. Een dag van zeer wisselende stemmingen, dan weer heet, sloom, moe en weer aanwezig. Gelukkig mocht ik wel veel eerder naar huis. De daratumumab zat erin. Voor de rest van chemo wordt donderdag een besluit genomen.
Vanavond is gelukkig de stoelgang weer rustig op gang gekomen en is de 'artillerie' vertrokken. De medicijnen hebben hun werk gedaan en ik voel weer rust in mijn buik en hoofd. Zalig. Ik ben veel kwijt geraakt (ontlasting) en dat laatste zag er ook goed uit. Dit is uiteraard belangrijk voor de arts en die heb ik het ook al gelijk doorgegeven (ik kreeg zojuist gelijk antwoord, dat hij daar blij mee was). Over de pijn in het bovenbeen bestaat nog de mogelijkheid dat er een zenuw werd afgesloten door een combinatie van de opgezette buik en het oedeembeen links (al mijn lymfklieren zijn immers in 1998 verwijderd), maar even afwachten.
Rest mij nog te melden dat de verzorging in het VUmc Hematologie weer top was, ik voel mij gehoord, begrepen en gesteund. Chapeau.
NB Tonia begint morgen na drie voorlichtingsesies met haar cardioprogramma in het Westfries gasthuis. Al die spanning rondom mij en Dali is niet zo geweldig voor haar. Dus die is ook al weer blij dat het beter gaat met mij. Kan ze gaan focussen op haar eigen herstel en de rust nemen die ze hard nodig heeft.
Donderdag dus weer een korte kuurdag, en voor nu weer een ervaring rijker.
Lieve groet Tom
Bron: Tom
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.
Om maar te beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben, de 4-daagse heb ik niet kunnen lopen. De liesblessure bleek een liesbreuk te zijn en na de operatie had ik onvoldoende tijd om te trainen. Ik schuif de 10e keer gewoon nog een jaartje op.
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.