
Geen nieuws
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Jaaaa.. en dan ineens hoef je nog máár 3 chemo's, of nóg 3. Precies, de ene dag valt het mee en de andere dag valt het tegen.
Ik moet zeggen dat het hele traject echt wel peanuts was vergeleken met wat ik me er vantevoren bij had voorgesteld en dan heb ik het met name over mijn lichamelijke conditie. Tuurlijk is het niet zonder slag of stoot gegaan en heb ik als ik me 'goed' voel ook last van de beruchte bijwerkingen.
Jaja, de beruchte bijwerkingen. Voordat je begint aan de chemotherapie krijg je een mooi boekje van het ziekenhuis met daarin een hele waslijst aan bijwerkingen en tips die je er mogelijk doorheen kunnen helpen. De genoemde bijwerkingen zijn de meest voorkomende bijwerkingen heb ik ontdekt. Ik heb namelijk ooit eens gegoogled op de naam van een van de stoffen van mijn chemo. Maar goed dat ik dat niet gedaan had voordat ik uberhaupt de eerste chemo kreeg, want dan was ik denk ik gillend weg gerend ;).
De meest voorkomende bijwerkingen bij mij zien er als volgt uit:
Dit noem ik mijn 'slechte' week, ondanks de hele lijst aan bijwerkingen voel ik me best oké. In mijn tweede week na de chemo voel ik me steeds beter. Hoewel de pijnlijke arm van de chemo gedurende de eerste chemo toedieningen vaak pas vanaf dag 5/6 ontstond en zo de goede week overlapte, is deze pijn er tegenwoordig in vele grotere maten direct vanaf de tweede dag en dan een ruime week lang.
Ik moet zeggen dat nu ik deze lijst zo zwart op wit zie staan ik me stiekem verwonder over het feit dat ik toch altijd heel enthousiast zeg dat het goed met me gaat. Jammer genoeg merk ik nu vanaf de laatste chemo dat de vermoeidheid stiekem meer de kop opsteekt, ook in de goede week. Nog steeds vind ik het moeilijk om daar aan toe te geven. Toegeven zit nou eenmaal niet in mijn systeem wat dat betreft ;)
Ik kan niet wachten om klaar te zijn met de chemo's... na morgen nog maar tweeeeeeee!!! en met het heerlijke weer de afgelopen dagen, proeft dat alleen nog maar naar meer. Op naar een mooie lente, een nieuw leven, een gezond leven zonder Hodgkin dat nog heeeeeel lang duurt!
Bron: Ineke
Nou ja, geen nieuws is natuurlijk niet waar. Al zou je je ogen en oren dicht doen dan nog kun je niet ontsnappen aan de realiteitswaanzin zoals die momenteel in de wereld rondwaart.
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
Mopperen is ons niet vreemd in Nederland en gebeurt helaas ook regelmatig tegen het zorgpersoneel.