Grootcellig B-cel lymfoom is een vorm van lymfeklierkanker. Het valt onder de groep van de agressieve non-hodgkin lymfomen. Ieder jaar krijgen ongeveer 1500 mensen DLBCL. De overleving van patiënten met DLBCL is sinds de introductie van rituximab gestegen.
In stadium I zit het kwaadaardig weefsel in één lymfklier.
In stadium II zit het in meerdere lymfklieren aan dezelfde kant van het middenrif.
In stadium III zit het in lymfklieren boven én onder het middenrif.
In stadium IV is de ziekte uitgebreid naar organen als de longen, de lever, de maag, het beenmerg of de huid.
Je doet er verstandig aan naar je huisarts te gaan als je al enige tijd een zwelling voelt in een gebied waar lymfeklieren zitten, zoals je hals, je oksel of je lies. Of als je om onverklaarbare reden gewicht verliest, als je ‘s nachts ernstig transpireert of als je zonder reden koorts hebt.
Als je twee jaar ziektevrij bent, heb je een grote kans dat het lymfoom niet meer terugkomt. Na vijf jaar komt er geen recidief meer voor en word je genezen verklaard.
De overleving van DLBCL wordt sterk bepaald door het stadium bij diagnose. In vergelijking met de algemene bevolking is de sterfte na 5 jaar bij patiënten met DLBCL stadium I 18% hoger (oversterfte). Bij patiënten met DLBCL stadium IV is dit 46%.
DLBCL is het gevolg van een verworven fout in het DNA van een witte bloedcel. Met verworven bedoelen we dat je er niet mee bent geboren, maar dat de fout is ontstaan tijdens de celdeling. Daardoor is het DNA beschadigd en is de cel gaan woekeren.
Meestal is de oorzaak van deze fout in de celdeling niet aan te wijzen. In zeer zeldzame gevallen speelt blootstelling aan giftige stoffen of radioactieve straling een rol bij het ontstaan van DNA-beschadiging.
(Antwoord m.m.v. Josien Regelink, hematoloog Meander Medisch Centrum)
Nee. Hier zijn diverse studies naar gedaan, maar er zijn geen harde aanwijzingen dat lymfklierkanker (hodgkin en non-hodgkin) erfelijk is. Je draagt het dus niet over aan je kinderen.
Soms lijkt het of deze ziektes in bepaalde families meer voorkomen dan in andere, maar duidelijke overervingspatronen – zoals bijvoorbeeld bij een bepaalde vorm van borstkanker - zijn niet vastgesteld. Dit betekent dat er voor familieleden van patiënten met lymfoom geen reden is om zich op lymfklierkanker te laten screenen of om zich extra zorgen te maken wat betreft zichzelf.
Tenslotte: lymfklierkanker is niet besmettelijk. Een hoogst enkele keer duikt dit misverstand nog wel eens op.
(Antwoord m.m.v. Ton Hagenbeek, hoogleraar hematologie, AMC)
Ja. Reuma en kanker zijn allebei ziektes die veel voorkomen. Bovendien hebben ze allebei te maken met je immuunsysteem. Bij een non-hodgkinlymfoom als DLBCL gaan je B-cellen, je afweercellen woekeren. Reuma is een auto-immuunziekte, een afweerreactie tegen je eigen cellen. Maar hangen de twee ziektes samen?
Er zijn diverse studies gedaan in diverse landen naar de samenhang tussen reuma en lymfeklierkanker. Het blijkt dat het risico op non-hodgkin bij reumapatiënten ongeveer twee keer zo hoog is. Men denkt dat het risico op non-hodgkin toeneemt als de reuma flink opspeelt. En dat medicijnen die de reuma remmen zorgen voor een vermindering van het verhoogde risico op een non-hodgkinlymfoom.
(Antwoord m.m.v. Nella Houtman, reumatoloog, Ommelander Ziekenhuis Groningen)
