Na een heel leuke vakantie in Picardie, Frankrijk vandaag weer naar Rotterdam. Vanwege de vakantie heeft het wat langer geduurd dan normaal. Drie maanden in plaats van twee.
De normale routine weer. Bloedprikken, uurtje wachten en dan naar Dr. Raaymakers. Het is druk vandaag, de vakanties zijn zeker voorbij. Het bloedprikken duurt wat langer vanwege de drukte maar dan op naar de koffie met iets lekkers. Als we weer terug naar boven gaan is het nog steeds druk maar met slechts 10 minuten 'vertraging' zijn we al aan de beurt. De eerste opmerking van de dokter is: 'aan deze kant van de tafel is alles goed, de uitslagen zijn goed'. Ik antwoord: 'aan deze kant van de tafel ook alles goed'. En inderdaad ik voel me goed en dat wordt alleen maar bevestigd door de bloeduitslagen. De rest van het gesprek over de vakantie in Picardie. Een gebied wat de arts ook goed kent.
Volgende afspraak weer in oktober. We gaan gewoon zo door met geen nieuws is goed nieuws.
Bron: Pim
Ik heb in de loop van de afgelopen 15 jaar soms hele gekke dingen meegemaakt, op medisch gebied wel te verstaan. Mijn grote voordeel om getrouwd te zijn met een voormalig verpleegkundige is dat zij mij minsten drie keer van de dood gered heeft.
Een paar weken geleden bij de vaatchirurg geweest, gisteren naar de cardioloog en vandaag de oogarts bezocht en alle drie waren zo tevreden dat ik voorgoed of voor langere tijd met ontslag mag.
Om maar te beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben, de 4-daagse heb ik niet kunnen lopen. De liesblessure bleek een liesbreuk te zijn en na de operatie had ik onvoldoende tijd om te trainen. Ik schuif de 10e keer gewoon nog een jaartje op.