Zoals altijd een vriendelijk onthaal door de assistentes en de nodige wachtende minuten in de kamer waar je deze minuten door mag brengen, werden we uitgenodigd plaats te nemen in het dagverblijf van de internist. Een mooie kamer met vakantie en familiekiekjes aan de muur. Een uitzicht over het buitenverblijf van om en nabij de 200 duizend Almeerders waar de wekelijkse markt plaatsvond, maakt het dagverblijf een toch wel heel prettige ruimte. Zeker vandaag. Omdat onze dochter toch ook wel geïnteresseerd was, logisch want het heeft nogal de nodige spannende momenten met zich meegebracht, naar de resultaten van 8 RCVP kuren in het afgelopen half jaar, ging zij mee.
Zittende in de ruimte waar we de wachtende minuten doorgebracht mochten worden kwam er ineens een Willem Wever-achtige vraag bij haar boven borrelen. Waarom lopen de weledelgeleerde dames en heren die we dokter noemen, niet eens snijwerk verrichten toch in een witte jas. Omdat Isère van de leeftijd is waarop veel van je interesse vragen en het stellen daarvan aan de mensen die hierop juist het antwoord zouden kunnen geven, vrij snel als awkward ervaren wordt, gaf zij op mijn aangeven al vrij snel te kennen dat ze deze vraag niet aan onze vriend durfde te stellen. Voor de mensen die het woord awkward alleen kennen van horen en niet weten wat het betekent, hieronder het antwoord volgens de dikke van Dale.
Awkward betekent:
1. onhandig, onbeholpen 2. onpraktisch 3. ongelegen, ongunstig (datum, tijdstip) 4. gênant: awkward situation pijnlijke situatie 5. opgelaten, niet op zijn gemak
Eigenlijk best jammer dat juist vanuit het niks opkomende interesses geblokkeerd lijken te worden door de, klaarblijkelijke mening van anderen. Goed, ik heb mijn methodes want eigenlijk was ik zelf ook wel geïnteresseerd. Dus, stoute schoenen aan en mijn vriend maar eens vragen waaron een witte jas. Nou, de eerlijkheid gebood hem te zeggen dat hij het zelf ook niet wist. Hij vond het de beste vraag van de dag. Het enige wat hij kon bedenken is dat de witte jas de patiënten in het ziekenhuis het gevoel moet geven dat de jas hygiënisch is omdat je er alles op ziet. Dit terwijl hij maar twee keer per week! een schone jas krijgt. Goed, goede vraag maar het antwoord moest hij ons ook schuldig blijven.
Ter zake
Uiteindelijk toch maar ter zake komen. De bloeduitslagen waren zoals gewoonlijk perfect. Dan over naar de ct-scan. Een meer dan fraai beeld. Mocht, per ongeluk, mijn scan verwisseld worden met die van iemand anders, dan zou niemand het vermoeden hebben dat ik non-hodgkin heb. Alle klieren hebben een flinke draai om de oren gehad en zitten in een hoekje te huilen. Daar mogen ze wat ons betreft dan ook wel blijven. Om het effect van de chemo zo lang mogelijk vast te houden, krijg ik nog een rituximab-onderhoudskuur. Acht keertjes naar het Flevotheater voor een verkorte dag all inclusive.
Muizenspul
Onze vriend de internist sprak over 'dat muizenspul'. Ik moest echt twee keer slikken voordat ik hem de vraag stelde over wat hij daar nu mee bedoelde. Nou, hij noemde het 'vette shit', zoals de jeugd dat zou zeggen voegde hij er nog aan toe. Eerst even de brief aan de huisarts aftypen en dan zal ik jullie eens iets moois laten zien. Ook voor de internist is Google zijn beste vriend.
Ik zal proberen jullie uit te leggen. De b-cell is de kankercel. Deze hoort niet in het lichaam, maar het eigen imuunsysteem heeft niet de mogelijkheid deze cel 'dood' te maken. De blauwe stokjes op de cel laten zien dat het hier om non-hodgkin gaat. De rituximab, of zoals de dokter dat noemde, dat muizenspul, is een eiwit wat daadwerkelijk uit muizen geoogst word. De dingetjes die er uitzien als de letter Y, dat is het muizeneiwit, wat zich hecht aan de blauwe stokjes. Het imuunsysteem herkent deze eiwitten als niet lichaamseigen en valt de b-cel, of de kankercel, aan. Als dus de chemo en onderhoudskuur hun werk hebben gedaan, dan zullen er dus weinig tot geen van dit soor cellen meer in mijn goddelijke lichaam aanwezig zijn. Het muizenspul is in het geval van non-hodgkin, echter nog niet sterk genoeg om de ziekte definitief de kop in te drukken. Maar, voorlopig is het weg!!! Even voor de zekerheid, ik ben geen dokter, internist of ander medisch specialist. Dus mocht ik wat uitleg missen of is iemand van mening dat ik iets moet veranderen, laat het me gewoon even weten, dan verander ik het.
ALGEHELE REMISSIE!!!
Toen konden we dus aan het eind van onze afspraak met onze vriend de conclusie trekken. Ik ben in algehele remissie! Dat maakt mijn vriend, voorlopig tenminste, tot mijn allergrootste vriend. Blij en opgelucht keerden wij met een vraag over een witte jas en met de uitleg over muizeneiwitten en het nut daarvan naar huis. Half september mag ik voor de rituximab. Weet ik meer, dan schrijf ik weer.
Vier het leven!
Bron: William