Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

Kerstmis 2020 en nog wat andere zaken ...

Multipel myeloom, Stamceltransplantatie

De afgelopen weken zijn weer hectisch verlopen. Het begon vlak na mijn bezoek aan de oogarts. Ik had gerekend op een kat in ‘t bakkie, maar dat pakte anders uit. 

Ik moest beginnen met een injectie in mijn oog vanwege kleine bloedinkjes. Maar de volgende dag lag ik ziek in mijn bedje, waarschijnlijk weer een virusje. En van het één kwam het ander. Een keer flauw gevallen in de badkamer, hap gebeld, huisarts aan mijn bed, weer een covid-test enz. Uiteindelijk de avastin-injectie gehad en wat denk je, een allergische reactie. Koude koorts, ontstoken holtes, algemene malaise. Tot het niet meer verder ging. Mijn eigen huisarts was afwezig dus wij in het weekend een bezoek aan de hap gebracht. Zij had mijn dossier zorgvuldig gelezen en was buitengewoon aardig. Om mij weer boven Jan te krijgen schreef zij een stootkuurtje prednison voor. Nou, dat werkte wel. Het werd wel tijd overigens want Elien was ook aan het sukkelen, dus er moest een oplossing komen. Juist met dit soort toestanden is het zo fijn goede zorg om je heen te hebben en juiste medicijnen. Als je dan al een beetje vooruit kijkt in het licht van kerstmis zie ik nog zoveel gebrek en leed in de wereld. Een bijzonder gebeuren wil ik eens extra aandacht geven en dat is alle ellende in Syrie, in het bijzonder Beiroet. Niet alleen die verschrikkelijk oorlog die nu al 9 jaar duurt maar ook die enorme, allesverwoestende explosie in de haven die het leven van met name kinderen totaal ontwrichtte. Ik vraag mij af of juist die kinderen de hoop en vrede van kerstmis kunnen ervaren. Het ontbreekt hen aan zoveel. De gezamenlijke hulporganisaties hebben recent meer dan 15 miljoen euro ingezameld en die wordt ook goed besteed daar. Maar toch, draagt dat bij aan het verhaal van kerst? Mogen deze kinderen door kerstmis weer hoop krijgen op een betere toekomst? Ik hoop het en gun het hen van ganse harte. Wij hier in NL hebben zo onze eigen problemen denken we dan al gauw. Zeker nu met alle maatregelen rond covid. Ook wij moeten hoop houden. ook mijn lotgenoten en alle mensen die te maken hebben met ziekte. Door het eenvoudige verhaal van kerstmis van dat eenvoudige kindje met die eenvoudige mensen kwam er hoop in de wereld. Hoop die vrede, gerechtigheid en warmte mag geven in onze wereld. Ik wens jullie allen gezegende kerstdagen toe.

Groeten,

Cees

Meer weblogs over multipel myeloom

  • Multipel myeloom, Stamceltransplantatie

    Eeuwig dankbaar

    Lieve volgers, 

    Ik had beloofd jullie op de hoogte te houden. Alleen dit bericht valt me zwaar en ik vind het lastig om de juiste woorden te vinden.

  • Multipel myeloom, Stamceltransplantatie

    In voor- en tegenspoed

    Helaas afgelopen tijd voornamelijk tegenspoed.

  • Multipel myeloom, Stamceltransplantatie

    Al een poosje afzien …

    De afgelopen weken was het een beetje tobben. Eigenlijk na de laatste kuur bleef het afzien

Ook interessant

  • Waldenström

    Daar zijn we weer!

    De laatste update is al bijna een jaar geleden. Toch is er best het één en ander gebeurd. Schreef ik de laatst keer dat ik de oliebollenloop eind van het jaar mee wilde doen, als ik maar niet geblesseerd raakte. Nou, dat is niet gelukt.

  • Waldenström

    Het gaat prima

    Een weekje Oostenrijk met prachtig weer. Een paar dagen motorrijden, wandelen en een dagje Innsbruck. Van vermoeidheid weinig last alhoewel het wandelen in de bergen wat minder florissant gaat dan in het verleden. Maar goed, prachtig weer met een klein buitje erbij en lekker rustig. Kortom ideaal. Eenmaal weer thuis slaat de vermoeidheid toch wel weer toe. Maar na een paar dagen is dat ook weer over.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    Vervreemding en zelfexpressie: Het existentialisme van David Bowie

    Iedereen moet wel eens een gevoel gehad hebben van wat doe ik hier? Wat stelt dit leven voor? Of, wat zijn de dingen om mij heen toch raar! Deze vragen kunnen een heel vervreemdend gevoel opwekken. Voor je wegzakt in een existentiële crisis zou je Dostojewski of Jean-Paul Sartre kunnen lezen, maar heb je al eens gedacht aan David Bowie?