Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

De uitslag van de PET-scan

Afgelopen dinsdag was het zo ver: de PET-scan. Ik heb in december vorig jaar al een keer een PET-scan gehad, dus ik wist wat mij te wachten stond. 

Ik moest om 7.10 uur in Gouda zijn en in de twee uur ervoor moest ik een liter water gedronken hebben. Ik was netjes op tijd en werd op tijd geholpen. Na een vingerprikje om de hoogte van mijn bloedsuiker te meten, werd het infuus aangesloten en kreeg ik een radioactief goedje toegediend. Ook werd er een zak zoutoplossing aan mijn infuus gehangen. Ik moest vervolgens 45 minuten zo stil als een muis blijven liggen. Daarna mocht ik weer bewegen en mocht ik vervolgens plaatsnemen voor de scan. De PET-scan zelf duurde 30 minuten. Gelukkig had ik dit keer wel zelf een cd meegenomen. Bij de PET-scan in de december had ik geen cd meegenomen en werd er dus een cd aangezet die ze daar hadden liggen. Ik heb toen 30 minuten lang onvrijwillig naar Elton John geluisterd. Ik kan je vertellen, 30 minuten stil liggen met Elton John door de speakers, dat gun je niemand. Ik was dus erg blij dat ik dit keer leukere muziek bij mij had. Na 30 minuten was de scan klaar en moest ik nog even wachten om te horen of de scan ook daadwerkelijk gelukt was. Dat was het geval, dus ik mocht weer naar huis. 

Ik ben vervolgens naar kantoor gereden en heb nog een beetje gewerkt.

In het laatste gesprek met dokter Vlasveld heeft hij uitgelegd dat er 3 mogelijkheden zijn waar de uitslag van de petscan toe kan leiden. 

  1. De activiteit is weg. Dat is super nieuws! In dat geval hoef ik niet door tot 16 chemo’s, maar tot 12. Dan ben ik ongeveer half juli klaar. 
  2. Er is nog een klein beetje activiteit te zien. Dat is positief, maar niet positief genoeg om met 6 kuren klaar te zijn. Dan slaat de kuur dus wel goed aan, maar zal ik wel de afgesproken 8 kuren, 16 keer chemo, moeten volmaken. Dan ben ik dus half september klaar.
  3. Er is nog teveel activiteit aanwezig. Dat is geen goed nieuws. Dat betekent dat deze chemo (de ABVD kuur) niet tot het gewenste resultaat heeft geleid en ook met de laatste 8 keer chemo niet zal leiden tot verdwijning van de Hodgkin. Dan zal er overgestapt worden op plan B. Dat is een zwaardere chemokuur met aansluitend een stamceltransplantatie. 

Jullie begrijpen dat als ik mocht kiezen, dat ik zou kiezen voor scenario 1. Helaas had ik het echter niet voor het zeggen en was het wachten op de uitslag van de petscan.

Vandaag hadden wij de afspraak met een andere arts dan mijn eigen arts dokter Vlasveld is met vakantie, dus kregen wij zijn vervanger, dokter De Vreede. Omdat het allemaal op korte termijn ingepland moest worden, had ik de afspraak niet in Antoniushove of in het Bronovo, maar in het Westeinde. 

Om 12 uur werden we binnen geroepen. We zaten nog maar net toen de arts zei: 'ik zal het maar gelijk zeggen, de scan is goed'. Ik wist niet wat ik hoorde. Ze liet gelijk de scan zien van afgelopen dinsdag in vergelijking met de scan van december. Alles is weg! Er is geen enkele activiteit meer te zien!!! In de bobbeltjes die ik nu nog voel zit dus geen Hodgkin meer, maar littekenweefsel. Echt bizar! Dit had ik niet durven dromen. 

Omdat het protocol is dat er uitgegaan wordt van een CT-scan en niet van PET-scan is deze arts van mening dat ik door moet met de chemo tot 8 kuren. Ze gaat uiteraard nog wel alles met mijn eigen arts bespreken. Uiteindelijk is dokter Vlasveld mijn behandelend arts en hij is diegene die bepaalt wat er nu verder gaat gebeuren. Dokter Vlasveld had in het vorige gesprek aangegeven dat bij een goede scan ik door zou moeten gaan tot 6 kuren. Dus het is nog even afwachten tot wanneer ik door moet gaan, maar op beter nieuws dan dit had ik niet durven hopen. Kom maar op met de chemo! En we gaan ook gelijk weer door. Morgen staat de start van kuur 5 gepland, niet in Antoniushove, maar in het Westeinde. In Antoniushove was geen plek meer. Ach, dan heb ik dat ook weer eens meegemaakt!

Alhoewel er best wat spanningen waren de afgelopen week, hebben we wel leuke dingen gedaan! Ik ben nog even wezen werken, ben wezen kijken naar het nieuwe huis van Matthew en Renee (mooi!), zijn we heerlijk uit eten geweest voor Roel zijn verjaardag met Lotte mijn ouders en mijn schoonouders (en het eten ging wederom goed!!!), heb ik afgesproken met Phyleen (ik heb haar eerder genoemd in een van mijn eerste blogs, zij heeft Hodgkin gehad, is genezen en schrijft nu een boek!) en heb ik weer gesport. Doordat ik nu niet op de bank hing door de chemo die mijn lichaam ingepompt zou worden, voelde ik mij super. Stiekem toch wel heel fijn, ook al had ik liever niet vertraging opgelopen en mijn hele schema over hoop laten gooien. 

En we gaan door! Door met de chemo om ervoor te zorgen dat de Hodgkin ook daadwerkelijk weg blijft!

Liefs Bi

Bron: Bianca

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.