Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon
Ondersteuning bij leven met en na kanker | Patiëntenorganisatie Hematon

THUIS

Gistermorgen definitief naar huis gekomen. Ik had de hele week al dingen geregeld, qua medicatie enzo. Toch helaas moet er op het laatste moment nog lang gewacht worden tot alles klaar is. Dit vond ik erg jammer.

Maar ja ik ben nu thuis en het gaat heerlijk. Ik ben met mijn elektrische rolstoel samen met mijn schoonzus naar de apotheek en de supermarkt geweest. Dit ging prima. Wel een beetje spannend. Kijken waar je de straat over kan steken en waar het toch niet zo'n idee is. In de supermarkt bij de kassa kon ik mijn rolstoel goed uitproberen. Ik kwam nl. bij de scankassa en de pinautomaat stond zo hoog dat ik er niet bij kon. Maar mijn rolstoel kan zeker een 75 cm omhoog. Dus ik mijn instellingen aangesproken en de rolstoel omhoog gedaan. Kon ik netjes pinnen. Vervolgens vraagt de cassiere of ik koop zegels wil. Inderdaad die wil ik en vervolgens wil ze de zegeltjes aan mijn schoonzus geven, alsof ik geestelijk ook invalide ben. Duh, echt niet. Ik ben benieuwd hoe dit straks in Turkije gaat want mijn schoonzus heeft er ervaring mee dat je dan helemaal genegeerd wordt. Nou ja we zullen zien.

Vanmorgen heb ik alle medicijnen die ik nog in huis had netjes soort bij soort gedaan en keurig opgeborgen. Veel medicatie kan ik nu zo overzichtelijk pakken als ik dit nodig heb. Natuurlijk heb je ook een bepaalde hoeveelheid spullen die vanuit het revalidatiecentrum mee gekomen is. Dit moest allemaal opgeruimd worden. Ik heb dit heerlijk kunnen doen. Hierdoor wordt je steeds handiger met kasten openen en dingen op je schoot meenemen. Ik heb een klein dienblaadje waar ik dankbaar gebruik van maak. Op deze manier kan ik meer meenemen en veilig.

Ik heb vannacht alleen totaal niet kunnen slapen. Ik lig dan niet te piekeren, gelukkig niet, maar wel te denken. Denken aan van alles en nog wat. Zo heb ik op de logeerkamer een secretaire staan welke ik ooit wit geschilderd heb. Nu zocht ik aldoor al iets om tegen een bepaalde muur te zetten en dacht als we dat secretaire nu naar beneden halen dan kan ik daar mijn schilderspullen in doen en ben ik niet afhankelijk van iemand die de spullen van boven moet halen. Zoals iedereen wel weet ik wil alles in eigen regie hebben. Ik wil kunnen gaan schilderen op elk moment dat ik dat wil. Nu kan dit. Morgen ga ik de laden inrichten met hobby materialen want ik heb nog veel meer er in zitten.

Van de winter ga ik ook met speksteen aan de gang. Dus heerlijk schuren en polijsten.

Bron: Rona

Ook interessant

  • Waldenström

    Vermoeidheid en het energiefabriekje

    Een van onze dochters stuurde mij de link van een artikel waarin werd uitgelegd wat het Amsterdamse UMC en de Vrije Universiteit hadden ontdekt bij long covid patiënten. In het kort komt het er op neer dat de mitochondriën, onze eigen energiefabriekjes, niet meer goed functioneren bij hen. Het gevolg is dat deze patiënten extreem vermoeid zijn na een inspanning. Zo te lezen is dit een doorbraak.

  • Leukemie, Stamceltransplantatie

    In de gloria

    In mijn avonturen als filosoferende huisvader heb ik ontdekt dat er meer is dan alleen toverstokken en spreuken. Niet dat ik een afkeer heb van Harry Potter, maar mijn voorleessessies bevatten ook porties filosofie.

  • Waldenström

    Daar is de kou weer!

    De winter is nog niet begonnen, maar de kou is er al wel. Zeker nu de temperaturen onder het vriespunt komen, begint het weer. En dan bedoel ik het getintel en gevoelloos worden van handen en voeten. Gevolg van de chemotherapie is dat ik nu met de neuropathie zit.